Sala Treningowa

Westchnęła.
- Czy oni jeszcze dzisiaj zaczną... - mruknęła pod nosem tak, że tylko stojący przy niej Yvez zdołała to usłyszenia. - Zaczynajcie! - dodała głośniej, siadając na niewielkim stołku. Wytrwale patrzyła na chłopaków, choć nie zmieniający się obrazek zaczynał ją nudzić. Co oni tacy.. skrępowani? Na prawdę są aż tak honorowi, że walka z członkiem gangu stwarza problemy? Heather westchnęła cicho.

Słysząc słowa Heather spojrzała na nią.
-W takim tempie to obsiądzie nas kurz, niż oni chociaż zaczną ten pojedynek...
Mruknęła do dziewczyny półgłosem, cóż reakcja była całkiem podobna do niej.. czasem była chyba zbyt impulsywna. Powoli zaczęła się coraz bardziej niecierpliwić... Wtedy przypomniał jej się artykuł jaki czytała w czasopiśmie czy na internecie.. nieważne.. Owy tekst opisywał zachowanie żłonierzy na polu bitwy, czekających w okopach na sygnał ruszenia do boju. Ponoć isch zneicierpliwienie dorasta do takich gigantycznych poziomów, iż wiedząc że grubo ponad 2/3 z nich polegnie na owym polu bitwy, woleli wyskoczyć z okopu i dać się rozstrzelać, rzucić na wroga.. by zakończyć męczarnię spowodowaną czekaniem. Cierpliwość... sztuka... ale nawet u mistrzów w nią wprawionych w końcu się wyczerpuje. Przestąpiła z nogi na nogę po czym spojrzała pobieżnie po sali szukając w pobliżu siebie czegoś o co mogła by się oprzeć.

Pozycja jaką przyjął przeciwnik była mu znajoma, nie tyle że wiedział co zrobi lecz musiał w jakiś sposób odróżniać style walk, aby wiedzieć jak się dostosować. Doszedł do wniosku, po obserwacji poruszania się chłopaka będzie on walczył w stójce więc będzie trzymał się na dystans. Sam nie kopał wysoko lecz kopnięcia w udo raczej wystarcza aby rozpocząć obalanie przeciwnika. Westchnął lekko i zaraz w klasycznym lekko bujającym się stylu podszedł do przeciwnika. Był na odległość nogi więc walka miała lada moment się zacząć. Nie zaciskał jednak pięści miał dłonie otwarte co mogło świadczyć o tym, że raczej nie będzie wykonywał uderzeń prostych na twarz a jedynie zajmie się obroną i kontrą.
Zaczęło się. Szybko ugiął przednią nogę unosząc ją lekko do góry co wyglądało jakby miał zaraz kopnąć, jednak jego ruch zmienił się diametralnie bo noga wróciła na ziemię kilkadziesiąt centymetrów bliżej Carl’a a zaraz za tym szybował już w stronę chłopaka prawy sierpowy z otwartą dłonią. Druga ręka zaś uniosła się wyżej a na nogach staną dużo stabilniej. Jedynie prawa pięta oderwała się od ziemi w celu wykorzystania szybkości nie tylko reki ale i biodra jak i całego ciała.

Natychmiast uniósł ręce do góry, zasłaniając twarz przed uderzeniem. Nie zdążyłby już uciec. Kiedy poczuł lekkie uderzenie na swoich przedramionach, niemal natychmiast odpowiedział kontrą. Uniósł lewą nogę i kopnął Nią w prawy, odsłonięty w tym momencie bok mężczyzny, zatrzymując stopę parę milimetrów od celu. Szybko cofnął nogę i odskoczył o pół kroku do tyłu, czując się zdecydowanie pewniej w walce nogami. Po jeden.

Jenny spojrzała na Nell i uśmiechnęła się kącikiem warg. -Ty, moja droga. Pokażesz mi jak skopałabyś dupę Blacka. Oczywiście na razie na manekinie. -powiedziała i wskazała w stronę lalki. -To jest Zbysiu. Najpierw pokaż mi jakbyś go obezwładniła, a potem zadaj ciosy, które będą jak najbardziej bolesne. -oblizała wargi. Dla niej trening Nell był czystą głupotą. Jak ona w ogóle spadła na ucznia? Przecież nie raz wykazała się swoimi umiejętnościami.

- Dobrze - odpowiedziała krótko podchodząc do Zbysia - Przykro mi stary, ale muszę - pogłaskała go po sztucznej głowie po czym zaśmiała się.
Ściągnęła jeszcze kurtkę którą do tej pory miała na sobie. Podciągnęła rękawy do góry no i znów stanęła przed manekinem. Kurdę szkoda tylko że był sztuczny i nie mógł się bronić. Tak więc podeszła od tyłu do 'wroga' wykręcając mu najpierw jedną rękę a później drugą. Uchwyciła jego ręce w łokciach a nogą kopnęła manekina tak że po prostu runął na ziemię. Przykucnęła, podtrzymując go pod sobą jednym kolanem. Wzięła sznurek który leżał gdzieś tam z boku i związała mu nadgarstki by mieć pewność, choć i tak ją miała. Tak więc wstała i zadała mu kilka bolesnych kopów w nogi, w żebra...
- Główkę to Zbysiowi oszczędzimy - powiedziała gdy tylko skończyła.

-Tak główkę oszczędź, to jeszcze się Zbysio przyda-uśmiechnęła się po czym pokiwała głową. -Okey. A teraz urządzimy sobie damskie zapasy. Nie mamy kisielu, więc będziemy niestety musiały się obejść jedynie z materacami. -złapała dziewczynę za przegub i pociągnęła na materace. -Zrobimy tak. Pokaż na mnie swoje najlepsze ciosy. Ale tylko pokaż. Ja się nie będę bronić. Powiedzmy, że to taki pokaz-puściła córce oczko i stanęła na środku, przodem do uczennicy.

Dziewczyna zastanowiła się chwilkę po czym podeszła do Jenn, układając swoją dłoń na jej karku który delikatnie ścisnęła, schyliła ją do tego stopnia by unieść tylko kolano i kopnąć swoją ofiarę w twarz, zrobiła to dość szybko, że siła z którą osoba by dostała w twarz była by dość mocna. Nie chciała jednak sprawić dziewczynie bólu więc zatrzymała jej głowę przed samym kolanem. Po takim ciosie przeciwnika na pewno by zamroczyło, wykorzystując w ten sposób okazję mogła by go popchnąć a ten runął by jak długi, tak więc popchnęła Jenny jednak nieco mocniej, podchaczając jej nogi, bo z tego popchnięcia pewnie by zrobiła tylko kilka kroków w bok. No więc po tym czynie dziewczyna na pewno musiała upaść. Kilka ciosów w brzuch, w twarz z otwartej ręki jak i z pięści. Na koniec kilka kopniaków i po sprawie. Dziewczyna już nie raz brała udział w takich o to bójkach, więc z każdej sytuacji jakoś by się wymigała.

Jenny uśmiechała się pod nosem. Fajnie tak pozwalać, żeby robiono z Tobą co chcą. Znaczy... oczywiście fajnie jak robi to z Tobą ktoś zaufany. No. Biała stanęła po chwili z lekkim rozkroku i przeciągnęła się. -Bardzo dobrze. A jak ktoś cie atakuje...ciałem lub na przykład nożem, to pamiętaj, że warto mu wykręcić dłoń i obrócić się tak, by napastnik z bólu nie mógł się przez jakiś czas ruszy c i wypuścił dany przedmiot-następnie trenerka pokazała na córce kilka chwytów. Złapała ją za przegub i przekręciła się tak, że tak znalazła się tyłem do niej z dziwnie wykręconą ręką. Oczywiście nie zrobiła tego mocno, by jej nie bolało. Po kilku sekundach puściła. -Dobra. Dla Ciebie trening się skończył. Wiem, że nie jest Twoim pierwszym i , że dobrze sobie radzisz-puściła jej oczko i zerknęła na Ariel dalej rzucającą nożami w tarczę.

Gdy ta wykręciła jej rękę już chciała zrobić cios, no ale że ją puściła to się opamiętała - Już? Nie będzie żadnego rzucania nożami? toru z przeszkodami? - najwyraźniej zdziwiło ją to, no ale była zadowolona z siebie że przeszła już ten trening. Spojrzała również na małą Arielkę, opuszczając rękawy bluzy do pierwotnego stanu, uśmiechnęła się.

-Nie . Nie będzie. Bo i po co? Przecież wiem, że doskonale to umiesz.-wzruszyła ramionami. -No chyba, że chcesz.-dodała. Przecież jak Nell chciała, to mogła sobie potrenować. W każdym bądź razie biała wiedziała, że na członka gangu Nell się jak najbardziej nadaje... a nawet na pozycję wyżej.

- Nie to nie, a poćwiczę sobie na jakimś blacku - uśmiechnęła się wrednie, zawsze czuła się świetnie gdy mogła się troszkę podroczyć z jakimś szczurkiem. Nell na pewno w między czasie postara się o jakąś wyższą rangę, na razie wystarczy jej ten członek gangu, to zawsze jakiś krok do przodu, a jak.

Obserwowała uważnie próbę zmylenia przeciwnika w wykonaniu Danger'a, obserwowała blokowanie ciosu i kontratak. Uśmiechnęła się, widząc iż panowie myślą nad ciosami, a nie miotają się na oślep. Skoro Carlowi już udało się zablokować atak to nie powinien zapominać, że jego celem jest nie znokautowanie przeciwnika, ale unieruchomienie go. Podeszła bliżej chłopaków:
- Carlo, nie daj się przewidzieć. Spróbuj wykorzystać element zaskoczenia. - skomentowała krótko. Co do postawy drugiego chłopaka nie przyczepiła się, bo fakt faktem ten póki co niewiele pokazał. Ruda postanowiła zaczekać na rozwój akcji.

Dziewczyna wyprostowała się zakładając szybko kurtkę - Pójdę się przejść - oznajmiła patrząc to na Jenny to na Ariel - wpadnę za jakiś czas - oznajmiła i po prostu wyszła.

-Ariel koniec na dziś. -oznajmiła Jenny, odłożyła noże, którymi rzucała dziewczynka i spojrzała za Nell. -Będę w klubie jak by co-oznajmiła małej i wyleciała za córką.

Nie widząc żadnej reakcji ze strony przeciwnika, Carlo postanowił nie zwlekać i sam zaatakować. Podskoczył parę razy nisko na palcach, by w końcu zrobić wyższy podskok i przenieść ciężar ciała na lewą nogę. Prawą kopnął na wysokość głowy Dangera, zatrzymując się jednak kilkanaście centymetrów przed celem. W mgnieniu oka przeskoczył na prawą nogę i zaatakował lewą, tym razem już do końca.

Reakcja na tak była taka sama jak u przeciwnika – uniesienie rąk aby zasłonić głowę prze obrażeniami. Jednak Będąc zapaśnikiem szukał okazji do kontry i tak też się stało. Pierwszy atak nogą był zbyt szybki i wyszedł na zmyłkę więc Danger mimo reakcji nie złapał jej. Druga noga jednak szła już z siła i zamiarem kopnięcia, więc trochę wolniej, umięśniony chłopak przyjął uderzenie na przedramię i nie zwlekając pochwycił nogę będącą w powietrzu. Druga ręka zaś powędrowała na klatkę piersiową przeciwnika gdzie chwyciła za ubranie dość mocno. Przednią nogę przesuną aby znalazła się obok nogi Carlo i była jako przeszkoda prze, którą się przewróci. Ogólnie chciał obalić przeciwnika i wejść na niego jak to w zapasach bywa.

Pierwszy cios Carla udał się, a Danger nie zdążył go zablokować. Na drugi jednak był już przygotowany i zdążył w porę wykonać serię ruchów blokujących. Tym sposobem po chwili obaj chłopacy leżeli na materacu, mogąc wykazać się przy walce na poziomie parteru. Heather zerknęła na zegarek, stukając paznokciami w blat stołka... Niedługo czas kończyć.

Po udanym obaleniu nie czekał na dalsze wskazówki czy zachęty do dokończenia walki, w której miał właśnie przewagę bo połowę życia ćwiczył ten styl. Zacisnął szczękę i wyprowadził dwa szybkie uderzenia na głowę przeciwnika. Mając taką masę i siłę posyłanych uderzeń zgary mimo gardy przebił by się przez nią bez problemu, jednak nie to miał w planach. Zaraz po uderzeniach przeszedł do pozycji bocznej i zaatakował rękę przeciwnika próbując zrobić słynną balachę, która w 95% kończy walkę złamaną ręką.

Zasłonił twarz, opierając się na łokciach. Mimo wszystko i tak poczuł uderzenia na twarzy, z trudem powstrzymując się, by nie mruknąć, że to rzeczywiście wygląda jak sparing. Walka w parterze? Carlo poklepał dłonią przeciwnika po ramieniu, z nieznacznym uśmiechem na twarzy.
- Wygrałeś. - powiedział, by po wszystkim wysunąć się z jego uścisku i z ani na sekundę nieznikającym z twarzy uśmiechem podnieść się z ziemi. Nie miał z nim w parterze najmniejszych szans. Wyciągnął rękę w stronę Dangera, by pomóc mu wstać, a wzrok odwrócił w kierunku Heather. To wszystko?

Poskoczyła w ich stronę z wesołym uśmiechem.
- No panowie.. Dobra robota. Oficjalnie zostajecie Członkami Gangu... Wykażcie się aktywnością, a zostaniecie docenieni i otrzymacie specjalne specjalizacje. - potrząsnęła włosami, chcąc doprowadzić je do ładu, po czym poklepała lekko Carla. - Wybacz, że przedtem zniknęłam tak niespodziewanie. - powiedziała do niego ciszej, by po chwili znów głośno dodać:
- No to jesteście wolni. - puściła im oczko, odwracając się i tanecznym krokiem odeszła w stronę Yvez.
- No to teraz zabieramy się za Ciebie, moja droga.

zerknęła na Carla i Dangera po czym spojrzała na Heather
-pozorowana walka?
spytała tylko, ściągnęła bluzę i ustawiła się na macie, przybrała dosyć stabilną pozycję wysuwając lewą nogę nieco do przodu. Wyrównała oddech, nie wiedizałaczego może się spodziewać. Jaką techniką dysponuje dziewczyna no i przede wszystkim jak długo będzie trwać walka. Po chwili namysłu postanowiła rozkładać siły na wszelki wypadek.

Heather zakręciła się w okół własnej osi na jednej nodze i poskoczyła jednym susem na matę, tak by znaleźć się w niewielkiej odległości od Yvez. Ruda miała dziś wyśmienity humor.. Może to dlatego, że niedługo skończy pracę i zacznie przyjemności? Z uśmiechem na twarzy zerknęła na rywalkę:
- Twój ruch jako pierwszy. - powiedziała, opuszczając ręce swobodnie wzdłuż ciała. Po chwili na twarzy dziewczyny odmalowało się skupienie i gotowość do walki, a jej mięśnie napięły się nieznacznie. Była gotowa.

Czując klepanie na ramieniu wiedział co jest grane i automatycznie puścił rękę Carl’a. W walce z Black’iem czy Policją raczej by się nie powstrzymał i dokończył swój planowany manewr. Wstał za pomocą ręki niedawnego przeciwnika i wyjął ochraniacz z ust. Popatrzył na Carlo i doszedł do wniosku, że jeszcze nie raz się spotkają tyle, że nie w walce a gdzieś w Miście i jeden drugiemu będzie musiał pomóc. Westchnął i popatrzył na szefową. Mimo zakończenia walki nadal był spokojny i cichy. Po jej słowach, że są wolni niezwłocznie wrócił do swojej torby a ostatnim spojrzeniem na byłego przeciwnika posłał jedynie uniesienie reki na wysokość głowy z otwarta dłonią. Był wdzięczny i czekał jedynie na wiadomości od szefowej o kolejnych treningach i zadaniach. Po przebraniu się wyszedł z budynku.

z/t

- Nie ma sprawy. - odpowiedział tylko, mrugając wesoło do Niej okiem. Jeszcze raz spojrzał na przeciwnika i kiwnął mu głową. Wolni? No, tak. Tylko dokąd on ma niby iść? Chłopak podrapał się po głowie, swój wzrok po raz kolejny przenosząc na Heather, a potem na Yvez. - Pozwolicie, że zostanę i popatrzę? - spytał, chociaż szczerze mówiąc ich odpowiedź i tak niczego by nie zmieniła. W tym miejscu, w którym stał, Carlo usiadł na ziemi i skrzyżował ze sobą nogi. Oparł się z tyłu na rękach i bez słowa obserwował dwie dziewczyny zaciekawiony. Też będą walczyć? Chętnie popatrzy. I tak nie ma nic lepszego do roboty.