Restauracja

Wysokiej klasy restauracja z wielkim widokiem na piękne tutejsze góry.

Przyjechał wraz ze swoją dziewczyną. Wysiadł z samochodu i zaraz otworzył jej drzwi i wystawił do niej rękę by jej pomóc. Było tu pięknie, a śnieg wręcz dodawał wielkiego uroku temu miejscu. - Chodź skarbie.

Bettie była nieco zaskoczona, gdy chłopak wywiózł ją gdzieś w góry, na obrzeża miasta. Myślała, że podjadą co najwyżej do rynku, ale najwyraźniej Ethan zaplanował to dużo inaczej.
- Dziękuję. - odpowiedziała, podając mu rękę i wysiadła z samochodu, poprawiając szalik pod swoją szyją. Góry, to góry i wiatr był tutaj jeszcze silniejszy niż w mieście, na dodatek temperatura sporo niższa. Jednak dzień nie tracił swojego uroku, ani na sekundę.

Objął dziewczynę i ruszył z nią do wejścia. W środku podszedł do schludnie ubranego, starszego Pana. - Rezerwacja..Bettie i Ethan. - Facet kiwnął głową sprawdzając na liście. Ethan w między czasie pomógł ściągnąć dziewczynie płaszcz, powiesił go, a potem i jego kurtka znalazła się na wieszaku. Starszy Pan wręczył im menu i zaprowadził do stolika przy prawie samym dużym oknie z tym pięknym widokiem. Odsunął krzesło Bettie czekając, aż usiądzie.

Łoł. Wszystko dzisiaj było zupełnie inaczej. Bettie usiadła na krześle, kiwając głową Ethanowi i ułożyła dłonie na swoich kolanach. Dziwnie się czuła prawdę mówiąc w takiej oficjalnej atmosferze, jednak było to nowe, miłe przeżycie.
Szatynka rozejrzała się po restauracji, ale jej wzrok przykuł bardziej krajobraz, który malował się za oknem.

Bo był powiedzmy, że bardzo wyjątkowy dzień. - Co zamawiasz na obiad? - Zapytał otwierając menu, ale widząc wzrok dziewczyny, spojrzał od razu za okno. - Ładnie co? - Uśmiechnął się odwracając wzrok zaraz na Bettie.

- Ślicznie. - odpowiedziała, zwracając na razie wzrok na chłopaka. Przyjrzała mu się uważnie, a kącik jej warg ruszył ku górze. Całkiem dobrze wyglądał w tym garniturze.
- Sama nie wiem. A Ty co będziesz zamawiał?

-Mm..- przeleciał wzrokiem po daniach. - Chyba wezmę stek. - Powiedział chociaż nie był pewien. - Albo po prostu spaghetti. Ponoć dobre tu robią..- powiedział Ethan unosząc wzrok na dziewczynę.

- To ja pierogi z truskawkami. - stwierdziła, kiwając sobie przy tym głową. Ostatnio jakoś nie jadała mięsa, a na spaghetti nie miała ochoty. Właściwie.. jakoś zmienił jej się smak ostatnimi czasy i jadała tylko jakieś wymyślne dania. Cóż, kobieta zmienną jest.

-Niech będzie. - Powiedział i spojrzał na kelnera. Podszedł, a Ethan złożył zamówienie. - Chcesz wino? - Zapytał dziewczyny, bo osobiście Ethan prowadzi, więc alkohol odpadał i to z pewnością.

- Może być, ale słodkie. - odpowiedziała, zakładając nogę na nogę. Trochę niewygodnie było jej to zrobić w wysokich butach, ale dzielnie sobie poradziła. Dłonie ułożyła na swoich udach, uważnie przyglądając się kelnerowi.

Tak więc kelner zaraz odszedł. Na stole stały dwa kieliszki, ale z wodą. Ethan upił z niego parę łyków obserwując Bett, która nie wiedziała co niedługo się stanie. Niespodzianka Ethana. Wysunął do niej dłoń. - Mam nadzieję, że Ci się podoba miejsce.

Szatynka podniosła swoją prawą rękę i podała ją chłopakowi, a kącik warg drgnął jej ku górze.
- Bardzo. Jest takie spokojne.. i romantyczne. - odpowiedziała, jeszcze raz spoglądając przez duże okno. Zaraz jednak wróciła rozmarzonym wzrokiem na swojego mężczyznę.
- Cudnie to zaplanowałeś.

Uśmiechnął się do Bettie ciepło. Zaraz kelner przyniósł Bettie wino. Po niedługim czasie i ich zamówienia zostały przyniesione. Zwilżył językiem swojego wargi i spojrzał na Bettie. - Smacznego. - Powiedział powoli puszczając jej dłoń.

- Nawzajem. - odpowiedziała, biorąc jedną z serwetek. Rozłożyła ją, układając sobie na kolanach, aby nie zabrudzić sukienki i wziąwszy w ręce sztućce, powoli zaczęła jeść podane na talerzu, ładnie wyglądające pierogi.

Przyglądał jej się uważnie, zaraz jednak zaczął jeść swoje spaghetti. Było rzeczywiście dobre. - Mm..mówiłem Ci, że ślicznie wyglądasz? - Pytanie raczej retoryczne. Puścił jej oczko biorąc łyka wody.

Skoro retoryczne, to Bettie uśmiechnęła się jedynie kącikami warg. Odcięła sobie kawałek pieroga, z którego wyleciało gorące, ładnie pachnące nadzienie i skierowała go przy pomocy widelca do swoich warg. Właściwie.. była bardzo głodna, co zdarzało się ostatnio bardzo często. Chyba od kiedy zaczęła normalnie jeść, po tym całym odchudzaniu.

Ethan w końcu skończył swoje spaghetti i popił wodę. Przejechał dłonią po swoim policzku.
- Bettie..- zaczął i zaraz klęczał przed nią na jednym kolanie. Jedna z tych najważniejszych chwil dla niego jak i zapewne dla Bettie. Powoli z prawej kieszeni wysunął pudełeczko z pierścionkiem z brylantem.
- Wyjdziesz za mnie? - Zapytał w końcu patrząc w jej oczy. Serce mu waliło, autentycznie. Jak szalone. Nie wiedział co dziewczyna zrobi i dlatego tak się stresował.

Oczy szatynki zrobiły się wielkie jak pięć złotych, a usta rozwarły się, nad czym na pewno dziewczyna nie panowała. Wpatrywała się tak przez dłuższą chwilę w klęczącego Ethana, a jej oczy momentalnie się zaszkliły. Kompletnie czegoś takiego się nie spodziewała.
- Wstań wariacie. - powiedziała od razu, przygryzając delikatnie swoją dolną wargę. Zaskoczył ją, na prawdę pozytywnie ją zaskoczył. I nie musiał się stresować.. odpowiedź była tylko jedna.
- Tak. - odpowiedziała zduszonym głosem, a słowo ledwo wydobyło się z jej gardła.

Ethan wsunął na jej paluszek pierścionek gdy tylko powiedziała to najbardziej oczekiwane 'tak'. Pocałował jej dłonie i zaraz usta wstając z kolan. Można było usłyszeć oklaski nawet. Wzruszeni ludzie, ale na pewno nie bardziej od tej młodej parki przez chwilę wpatrywali się w nich.
- Kocham Cię. - Powiedział przy jej ustach zaraz wracając na miejsce. Walentynkowe zaręczyny. Jak ładnie zaplanował.

- Ja Ciebie też. - powiedziała, wycierając sobie łzę, która właśnie spłynęła po jej policzku. Wysunęła dłoń na stoliku do Ethana. Już nie miała najmniejszej ochoty, żeby jeść. Teraz liczył się tylko chłopak i tylko ich oświadczyny.

Ethan złapał jej dłoń przejeżdżając po niej kciukiem.
- Chcesz iść już? - Zapytał przyglądając się swojej narzeczonej. Mógł ją tak nazywać teraz i myśl o tym od razu sprawiała, że pojawiał się na jego buzi uśmiech. Zapewne jeszcze dzisiaj napisze smsa w stylu szykujcie się na ślub, albo, że oświadczył się Bettie i kiedy to opiją. Na pewno coś w stylu Ethana, co zazwyczaj zwalało jego kolegów z nóg, ach no i jeszcze jego ojciec i matka. Nieważne, nie myślał teraz o tym.

Kiwnęła głową w odpowiedzi na jego pytanie, za moment jeszcze potwierdzając to słowem 'tak'. Nabrała dużo powietrza do ust, by zaraz wypuścić je głośno ustami. Dopiero teraz rozejrzała się po wszystkich, gapiących się na nich ludziach i kiwnęła im głową, sama nie wiedziała dlaczego. Wróciła wzrokiem na Ethana.
- Kocham Cię. Tak strasznie. - odezwała się po dłuższej chwili, zaciskając paluszki na jego ręce.

Poprosił kelnera o rachunek. Zostawił zaraz pieniądze oraz napiwek w książeczce i wstał wyciągając dłoń do Bettie. Uśmiechnął się ciepło na jej słowa. On też ją strasznie kochał i teraz nie wyobrażał sobie życia bez niej. Byłoby pusto i nie wiedziałby co ma ze sobą zrobić, a tak miał zawsze do kogo wrócić, z kim porozmawiać, albo pomilczeć, przytulić, pocałować. Była wszystkim, dosłownie. Poszedł z Bettie do wyjścia, a tam wziął jej kurtkę pomagając jej ją założyć.

- Dziękuję. - powiedziała, zakładając na siebie płaszczyk. Obróciła się do chłopaka i stając na palcach, pocałowała go namiętnie w usta. On też był dla niej wszystkim. I mimo, że nigdy nie miała chłopaka tak na poważnie, nie chciała sprawdzać jak jest z innymi. Ethan był dla niej idealny. Mimo kłótni, mimo wszystkich problemów.. po prostu wiedziała, że to ten jedyny.