Stary hangar

Szła laskiem z Carlo. Postanowiła, że najpierw pokaże mu hangar, park wodny był co prawda też fajny, ale hangar był znacznie bardziej interesujący i krył wiele nieodkrytych dotąd tajemnic. Przystanęła przed wejściem i spojrzała na chłopaka, spox nie wykorzysta go, a przynajmniej na pewno nie bez jego przyzwolenia. Póki co liczyło się zwiedzanie sekretnego miejsca.
- Ale nie mów o nim nikomu, dobrze? - poprosiła i otwarła duże drzwi, wpuszczając chłopaka do środka i samej wchodząc.

Ależ on daje pozwolenie! Po to ruszył się z klubu, z nią! Carlo stanął przed budynkiem i uniósł wyżej brwi. To było to sekretne miejsce? Przecież było je widać z daleka! Chociaż z drugiej strony... on tutaj nigdy nie trafił.
- Dobrze. - odpowiedział tylko i powoli wszedł do środka, rozglądając się po wnętrzu z zainteresowaniem. Wyglądało na opuszczone. Jego wzrok przykuło kilka samolotów. Uśmiechnął się kącikami warg i obrócił, czekając aż dziewczyna dotrzyma mu kroku.

- Nie... - uśmiechnęła się i pokręciła głową, widząc, że patrzy na samoloty. Podeszła do schowanego w kącie kontenera na śmieci. - Tutaj, pomóż mi to przesunąć. - sapnęła popychając kontener. No cóż...był dość ciężki.

Przez dłuższą chwilę stał jednak bez słowa w miejscu, wpatrując się w dziewczynę z uniesionymi do góry brwiami. Nie to, żeby przesuwanie kosza i to na nim koncentrowanie swojej uwagi, podczas gdy w okół tyle wspaniałych maszyn było dziwne! Zaśmiał się jednak cicho pod nosem i zaraz podszedł do niej, pomagając odepchnąć kontener w bok.
- Po co przenosimy śmietnik? - spytał, nie ukrywając swojego zaciekawienia tym faktem. - I co 'nie" ?

- Hangar sam w sobie, ani też żaden z tych samolotów nie jest sekretnym miejscem. - wyjaśniła. - Jak widzisz każdy łatwo je dostrzeże, ale za to...nie każdy zauważy to. - uśmiechnęła się, podnosząc klapę, której nawet on nie dostrzegł, chociaż przesunał śmietnik, pod którym była ukryta. Pod klapą znajdowała się drabinka prowadząca w dół - i co na to powiesz? - dziewczyna mrugnęła do niego i po chwili zeszła na dół po drabince.

Przygryzł górną wargę wyraźnie się nad czymś zastanawiając. Sekretne miejsce pod śmietnikiem? Romantycznie. Ale kto to mówi? Ten, który nie ma w sobie ani krzty romantyzmu? Hipokryta. Dziewczyna zniknęła mu z oczu, a on stał jeszcze w miejscu zastanawiając się czy tego śmietnika nie przyciągnąć z powrotem na poprzednie miejsce. Ale by były jajca.
- Jak Ty tam coś widzisz? - zawołał, zerkając w dół i lekko się krzywiąc. Przewrócił jednak oczami i chwilę potem niemal ześlizgnął się na dół, stając naprzeciwko dziewczyny.

- Spokojnie, tu jest światło. - powiedziała i nacisnęła włącznik. Na suficie piwnicy pozapalały się lampy i zrobiło się widno. Chociaż tak naprawdę to nie była piwnica. Po przejściu krótkim korytarzem weszli do dużego pomieszczenia, które przypominało pokój. Pod ścianami stało kilka łóżek i skrzyń, a podłoga była drewniana. I wcale to nie wyglądało brzydko! Ktoś tu chyba niedawno sprzątał, bo na łóżkach była czysta pościel i wszędzie ani śladu kurzu, myszy czy pajęczyn.

Carlo miał kilka skojarzeń co do tego co mogło się dziać w tym miejscu. Rzeczywiście, nie wyglądało tutaj najgorzej. Zwłaszcza kiedy dziewczyna zaświeciła światło. Podążał za nią bez słowa aż do momentu, kiedy znaleźli się w jakimś większym pomieszczeniu.
- Ładnie. - skomentował krótko zaraz siadając na jednym z łóżek. Tu było nawet wygodniej niż w klubie. Położył się na plecach i założył ręce za głowę, zaraz spoglądając na dziewczynę z nieznanym jej dotąd uśmiechem na jego twarzy. - Chodź do mnie.

Podeszła do łóżka, na którym legł, czując ów dreszczyk ekscytacji przebiegający jej po plecach. Chciała jeszcze rzec, że kiedyś był tu schron, a potem główna siedziba TMŻ, ale on chyba nie będzie tym zainteresowany. Usiadła na łóżku obok na razie nie robiąc nic. Bo co jeżeli jednak chodzi mu o coś innego, niż to, co o czym ona sobie pomyślała? Lepiej niech sam upewni ją w jej domysłach.

Faktycznie - w tej chwili niezbyt go to interesowało. Na pewno jednak chętnie posłucha o tym innym razem. Carlo przewrócił oczami i zaraz zaśmiał się cicho spoglądając na dziewczynę. Nie o to mu chodziło, faktycznie.
Powoli podniósł się do pozycji siedzącej i skrzyżował ze sobą nogi. Przysunął się do dziewczyny i bez słowa ostrzeżenia złapał jej brodę i delikatnie przechylił w swoją stronę, składając na jej ustach delikatny pocałunek. W końcu byli tutaj sami. Całkowicie sami.

Przymknęła ślepka. No wreszcie coś przyjemnego, a ona bardzo lubiła przyjemności. Odwzajemniła zatem ów pocałunek dodatkowo obejmując dłońmi jego szyję i splatając paluszki gdzieś na karku chłopaka.

Spodobało mu się to. W miarę możliwości swoje dłonie ułożył na biodrach dziewczyny, przyciągając ją delikatnie do siebie. Na chwilę również odsunął głowę, spoglądając na nią przez krótką chwilę bez słowa, by w końcu wpić się w jej usta w namiętnym, nieco agresywnym pocałunku. Za długo był sam.

Spojrzała mu w oczy, a po chwili ich usta znów się spotkały, tym razem w bardziej namiętnym, niż poprzednio pocałunku. Przylgnęła bardziej ciałem do ciała chłopaka w efekcie przytulając się i przedłużając ów gorący pocałunek. Dawno się już z nikim tak nie całowała, więc tym bardziej sprawiało jej to przyjemność.

//Znikam jak zwykle o 22.30. Do jutra!//

Carlo niepostrzeżenie zsunął dłoń wzdłuż jej uda, zaraz podpierając się na niej na łóżku. Zamruczał cicho podczas pocałunku czując miłą falę przyjemności, która obiegła jego ciało. Tą samą dłoń sekundę później wsunął pod bluzkę dziewczyny, opuszkami palców drażniąc skórę na jej brzuchu i na chwilę odsuwając swoje usta od niej. Nie trwało to jednak długo, bo i długo wytrzymać nie mógł. Przechylił się i delikatnie musnął wargami jej szyję.

I znowu ten miły dreszczyk. Dziewczyna zamruczała cichutko, czując delikatny dotyk chłopaka na swojej skórze i odchyliła nieco głowę ku tyłowi znowu przymykając oczka. To było takie przyjemne. Drobna dłoń dziewczyny jakby w odpowiedzi na tę przyjemność wśliznęła się pod koszulkę chłopaka, a delikatne paluszki subtelnie przesuwały się po skórze, badając każdy jej skrawek, każdy mięsień i każde zagłębienie. Drugą ręką wciąż obejmowała go lekko za szyję, muskając ją subtelnie opuszkami palców.

Obudziła się następnego dnia rano i usiadła na łóżku, ziewając. Carla już nie było, ale dziewczyny to specjalnie nie zmartwiło. I tak już musiała wyjechać z tego miasta na dobre. Wstała i ubrała się, poczym posprzątała mały bajzel po ostatniej nocy. Z lekkim uśmiechem na ustach wyszła z ukrytej piwnicy, zamknęła klapę i na nowo zasunęła śmietnikiem. Po chwili opuściła stary hangar w ślad za Carlem.

[zt oboje]