Krypta Evan'a.

Blonydnka otworzyła powoli oczy mlaskając cicho ustami.Miała limo pod okiem,ale do wesela się zagoi.Zerknęła w górę na twarz chłopaka i uśmiechnęła się mimowolnie.Wyciągnęła się i musnęła wargami jego brodę zaraz przejeżdzając palcami po jego brzuchu.Jak ona cieszyła się,że to się tak ułozyło.Nie było idelanie, a wręcz mało powiedziane,ale ważne było to,że Spock jest z nią,tu i teraz.Przejechała palcem pod gumką jego bokserek czekając,aż się wybudzi.

Ale on nie spał. Praktycznie całą noc oczy wlepione miał w jeden punkt na suficie, który bardzo dokładnie śledził wzrokiem, cały czas o wszystkim rozmyślając. Dość dziwnie czuł się z tym, że rodzice Paige znają całą prawdę, a przecież zawsze chciał żeby to się "wydało".
Kiedy blondynka przesunęła palcem pod gumką jego bokserek, przekręcił głowę w jej stronę i przesunął językiem po swojej górnej wardze.

Dziewczyna przymknęła na momnet oczy,ale gdy tylko wyczuła ruch jego głowy ponownie je otworzyła.
-Dzień dobry-powiedziała cicho i podniosła się lekko w górę atakując jego wargi swoim,ale w dość delikatnym i czułym pocałunku.
-Jak się spało?-zapytała wbijając w niego niebieskie ślepia, ręke trzmając w okolicy podbrzusza Spock`a.

Chłopak wzruszył ramionami i westchnął krótko.
- W ogóle się nie spało. - oświadczył, muskając krótko jej wargi swoimi. Przymknął na moment oczy i podłożył sobie rękę pod głowę, nadal rozmyślając generalnie nad całym swoim życiem.

Dziewczyna po jego tonie i zachowaniu czuła,że coś się dzieje.
-Coś nie tak Spock?-zapytała cicho podnosząc się do siadu.Zagarnęła włosy za ucho siadając po turecku przy chłopaku.Wczoraj Spock był milutki i opiekuńczy,ale ona nie była zła ani zdzwiona,że dziś jest inaczej.W końcu jej chłopak jest zmienny jak pogoda.

- Nie, wszystko okej. - odpowiedział, wysuwając dłoń w stronę dziewczyny i zaraz ułożył ją na jej udzie. Językiem znów przesunął po swojej górnej wardze, a jego brzuch zaburczał potężnie.

-Mam nadzieje-powiedziała i pochyliła się do niego ponownie muskając jego wargi swoimi.Słysząc dzwięk wydobywający się z jego brzucha uśmiechnęła się lekko.
-Chyba ktoś tu jest głodny.-powiedziała i przejechała noskiem po jego szyji.
-Co byś chciał na śniadanie?-zapytała i ponownie podniosła się do pionu.

- Obojętnie mi.. - odpowiedział, poklepując dziewczynę kilka razy po udzie. Zaraz wstał z łóżka i przeciągnął się, biorąc do ręki komórkę. Musiał się dowiedzieć jak funkcjonuje jego sklep, w końcu tak dawno go nie odwiedzał!
- Tylko żadnych jajek. - dodał po chwili, a jego kącik warg uniósł się w górę.

-Hey,Tygrysku dziś miałeś juz nie rządzić.-powiedziała i puściła mu oczko podnosząc się z łózka.Poprawiła jego koszulkę na sobie i podeszła do niego.
-Jak nie jajecznica,to kanapki,albo tosty?-zapytała i klepnęła go lekko w tyłek.

Przyłożył komórkę do ucha i pokręcił głową.
- Ja rządzę zawsze. - oświadczył bez większego przejęcia w głosie. Wtem telefon odebrał jego przyjaciel, który równocześnie pracował ze Spockiem w sklepie. Chwilę porozmawiali, a szatyn był bardzo zadowolony z wyników rozmowy.

-Nie bądź taki hop do przodu-powiedziała i przejechała palcami po jego boku,przytulając się do niego od tyłu.Chłopak jednak dość długo rozmawiał,a dziewczyna nie chciała mu przeszkadzać.Przejechała noskiem po jego karku i musnęła to miejsce wargami,przy czym musiała stanąc na palcach.Po chwili była już w kuchni wyciągając pare kromek z chlebaka.

Nic już nie odpowiedział na słowa dziewczyny. Kolega nieźle go zagadał, ale chłopak przynajmniej wiedział, że w sklepie nie dzieje się nic złego, a towar z półek znika jak świeże bułeczki. Za moment Spock odłożył telefon i zszedł na dół, stając w drzwiach do kuchni i opierając się o framugę.
- Nie wierzę, że mamy w domu świeży chleb.

-No nie powiem żeby był najswieższy,ale zjeśc się da-powiedziała obracając głowę w jego stronę i posyłając mu lekki uśmiech.Nie pytała kto dzownił,nie chciała żeby pomyślał,że go wypytuje,gdzie, z kim i po co.
-Zobaczymy co znajde na te kanapki-dodała i otworzyła lodówkę nadal wpatrując się jednak w Spock`a.Lustrowała go wzrokiem,a na jej ustach pojawił się szerszy uśmiech.Nie powiedziała jednak dlaczego.

- Chyba musisz skoczyć do sklepu. - zaśmiał się krótko i za moment siedział już na krześle przy stole. Zauważył ten dziwny uśmiech dziewczyny, a na jego czole pojawiła się zmarszczka zastanowienia.
- Co się tak szczerzysz?

-A nic,przypomniałam sobie jaki byłeś wczoraj dla mnie miły.-powiedziała i podeszła do niego pochylając się by móc musnąć jego wargi swoimi.
-Dziękuje i przepraszam,że musiałeś spławić kolegów-dodała i podeszła ponownie do lodówki.
-Do sklepu nie pójdę,bo się przyzwyczaisz,że jestem Twoją pokojówką-powiedziała znajdując w lodówce ser i dwa pomidory.Nie jest źle!

- Oho, mogłabyś zrobić dobry uczynek. - wymruczał pod nosem i wychyliwszy rękę klepnął dziewczynę w tyłek. Zaraz uśmiechnął się przepraszająco i zarzucił prawą stopę na swoje lewe kolano.

Paige,gdy poczuła klapnięcie obróciła głowę i uniosła ręke w górę pokazując palcem,że tak nie wolno.
-Tygrysek bądź grzeczny-powiedziała i uśmiechnęła się do siebie.Wstawiła wodę na herbatę,a po chwili kanapki leżały przed Spockiem.Nie były zbyt bogate,ale liczy się gest.Po za tym od żółtego sera i pomidora jeszcze nikt nie umarł.Usiadła sobie obok niego czekając,aż woda zacznie się gotować.Błękitne ślepia wbite były w chłopaka,a dziewczyna podparła głowę na ręce,której łokiec znajdował się na stole.

Spock uniósł w górę kącik warg i zaraz chwycił pierwszą kanapkę w dłoń, pochłaniając ją niemal w połowie. I nic nie mógł niestety poradzić na to, że był tygryskiem, ale odzywał się w nim wilczy głód.
- Ty nie jesz? - spytał z pełnymi ustami.

-Jem-odpowiedziała odrazu i włożyła sobie do buzi plaster pomidora.Nie,nie odchudzała się ani nic tych rzeczy nie była po prostu specialnie głodna.Wstała do stołu i zrobiła jemu i sobie herbatę zaraz stawiając kubek przed Spockiem.Podkurczyła pod siebie nogi i usiadła na nich mając nadzieje,że zaraz nie spadnie z tego krzesła.Pochyliła się lekko w jego stronę muskając wargami jego szyję.Trzeba przyznać,że było to trudne, przez pozycji w jakiej się znajdowała.

Spock zaśmiał się krótko.
- Zaraz zlecisz, a ja Cię z podłogi zbierał nie będę. - oświadczył z wielkim przekonaniem w głosie, a kąciki jego warg drgnęły od razu ku górze. Zaraz cała kanapka, oprócz leżącego na niej pomidora, wylądowała w ustach chłopaka, tak jak i kilka łyków gorącej herbaty tuż po przełknięciu chleba.

Teraz sukbnęła lekko zębami jego szyję zaraz kreśląc na niej małe kółeczko języczkiem.
-To zlece.A to,że mnie nie podniesiesz...wiem o tym.Jestem bezbronną kobietą w tym niebezpieczny świecie,ale jak się nie ma superman`a...-powiedziała wrednie się uśmiechając i zaraz przejechała językiem po swojej górnej wardze.Trzymała się mocno stołu,ale zawsze mogła spaść z tego krzesła.Była jednak na to psychicznie przygotowana.

- Oho. Ty akurat masz, ale jest na urlopie. - oświadczył, uśmiechając się do niej głupkowato. Zaraz kolejna kanapka wylądowała w jego buzi, a chłopak skończył ją chyba szybciej niż zaczął.
- I co dziś robimy?

Dziewczyna westchnęła krótko wracając zaraz do wcześniej pozycji.Upiła łyk herbaty wbijając wzrok w ścianę,a po chwili ponownie w Spock`a.
-Co dziś robimy?Zależy na co masz ochotę.Moglibyśmy pogadać z rodzicami,ale na to nie ma dziś specialnej chęci.Potem nam się zepsuje tylko humor.-Nagle uśmiechnęła się cwanie.
-Wiesz, potrzebuje nowej sukieni najlepiej jakaś mała czarna...-powiedziała zagarniając włosy w tył.Dobrze wiedziała,że nie znosi zakupów.
-Na co Ty masz ochotę kochanie?-zapytała unosząc w górę brew i odstawiła kubek na blat.

- Na pewno nie na zakupy. - oświadczył, uśmiechając się kącikiem warg. Zjadł jeszcze jedną kanapkę, popijając je już powoli chłodniejącą herbatą i spojrzał na swoją dziewczynę.
- Musisz iść z jakąś koleżanką, albo mamą. Albo Erine. Ja Ci nie pomogę.

-Albo z kolegą.Może jakimś z Twoich co?Męskie zadanie zawsze bardziej obkietywne,bo damiskie już mam, swoje.To co?-zapytała posyłając mu ponownie wredny uśmieszek.Podniosła się od stołu zbierając talerz i swój kubek,który zaczęła myć.Nie no,ona naprawde robi mu za pokojówę,ale na własne życzenie.