Dach wieżowca

- A chce, ale nie chce mi sie wstawac. - odparla otwierajac oczy by moc popatrzec na wschodzace slonce.
Przyjdzie kiedys dzien w ktorym zacznie mowic o swoich uczuciach, moze now dzisiaj, ani nie jutro, ale na pewno bedzie. Wtulila sie w bok chlopaka patrzac na ich zlaczone dlonie.

- Mogę Cię tam zanieść, tylko powiedz - zaproponował poczuwając się w roli dobrego przyjaciela na właściwym miejscu. Tylko trochę do tej roli nie pasowało mu to trzymanie się za ręce. Nie bardzo jednak miał ochotę puszczać Esme. Czekał aż ona zrobi to pierwsza. Był także trochę zdziwiony, że udało mu się na jakiś czas oddzielić od myśli o Summer. Jednak czy myślenie o nie myśleniu o niej nie jest właśnie myśleniem o niej? Tym niemniej czuł się wyjątkowo spokojnie i już nie chciał bić się z kim popadnie. Chciał tylko, że tak zostało już do końca.

- Zaniesc? Pomysle...- mruknela cicho sie smiejac. Trzymanie go za reke nie oznaczalo nic wielkiego co prawda, ale lunula to. Sama z reszta nie chciala puszczac przyjaciela.
- Zostaniesz w hotel ze mna? - zapytala ponownie zamykajac oczy.

- No, mogę zostać. W sumie też powinienem iść spać - zdecydował po chwile namysłu i spojrzał w dół na Essie.
- To jak, zanieść cię czy nie?

- Nie, dam rade. - powiedziala puszczajac jego dlon, podpArla sie o jego ramie i wstala uwazajac, zebu nie poleciec. Wyciagnelanpotem dlon do Casa, aby mu pomoc gdyby potrzebowal.
- Idziemy...

Złapał jej dłoń ale podniósł się bez powierzania jej całego swojego ciężaru. Puścił jej dłoń i otrzepał spodnie, żeby nie chodzić z białym śladem tynku na pośladkach. Potem objął ją ramieniem i przyciągnął do siebie?
- Serio wolisz chodzić? Ja wolałbym być niesionym - zaśmiał się i zeszli po 98767898767 schodach w dół. Poszli do hotelu.

zt. zacznij jeśli możesz.