Gabinet

Mała trzymała się grzecznie taty i pomachała do lekarza przed wyjściem.-Mam coś słodkiego...-powiedziała z uroczym uśmiechem.

-Ta..- odparła tylko i odeszła od niego kierując się zaraz w stronę apteki wręcz dostając kopa w dupę.

Podszedł do Felicity, objął ją wolną ręką, układając ją na jej zewnętrznym biodrze i wyszli do apteki.

Przyjechali pod szpital, a potem od razu skierowali się do środka. Na długim korytarzu siedziało sporo osób, ale przy gabinecie lekarskim nie było dużej kolejki, co zdecydowanie ucieszyło Evie. Razem z Ryanem usiedli na krzesełku, aby czekać na swoją kolejkę.
- Boję się.

Chłopak złapał w ręke jakąs ulotkę i zaczął ją sobie czytać z nudów siadając na krześle razem z Evie.Słysząc jej słowa podniosł na nią głowę.
-Spokojnie kochanie,będzie dobrze-powiedział i zagarnął kosmyk włosów za ucho muskając jej usta,krótko ustami.Nie chciał,zeby się denerwowała.

Nie chciał żeby się denerwowała, ale ona nie mogła nic na to poradzić.. niestety.
- Zaraz mi wyjdzie, że za tydzień umrę i co ja zrobię? - spytała, opuszczając łebek w dół. Przy okazji ułożyła usta w dzióbek i pokręciła głową.

-Przestań gadać takie głupoty-powiedział stanowczo marszcząc brwi.Co to za farmazony ona mówiła,napewno nie umrze..Po chwili drzwi gabinetu otworzyły się i wyszła z nich ostatnia pacjentka,a następni bylu własnie oni.
-Idziemy-powiedział do jej ucha muskając jej policzek wargami i wstał.

Blondynka nabrała sporo powietrza do ust i wstała z krzesła, niepewnie zmierzając do gabinetu. Kiedy znaleźli się w środku, nie było już odwołania.
Evie usiadła na krześle na przeciwko biurka i podała swoje dane. Lekarz wpisał w komputer jej imię i nazwisko, aby zobaczyć kartę dziewczyny i pokiwał głową.
- Proszę się rozebrać i przejść na to łóżko. - powiedział, wskazując jej stojącą niedaleko kozetkę. Blondynka posłusznie wykonała zadanie, zostając jedynie w staniku.

Chłopak chyba jak każdy zdrowy facet nie lubił gdy inny koleś kazał rozbierać się jego dziewczynie po za nim,ale wiedział,że jest to koniecze.Nie wiedział czy ma zostać na miejscu czy wstać,ale w końcu wybrał tą pierwszą opcje obracając jednak głowę w stronę Evi i lekarza.

Blondynka wykonywała po kolei wszystkie zalecenia starszego mężczyzny i zamknęła oczy, kiedy przykładał stetoskop do jej klatki piersiowej i brzucha.
- Co pan usłyszał? - spytała zaniepokojona, widząc minę lekarza. Ten wytłumaczył mu, że ma jakieś szmery w płucach i musi zrobić jeszcze badanie krwi. Szybko pobrał jej odpowiednią do badania ilość i ruszył z nią do laboratorium, karząc im poczekać.
- Ryan, boje się.

Chłopak podszedł do niej muskając jej szyję wargami.
-Wszystko będzie dobrze skarbie-powiedział i przytulił ją do siebie samemu jednak się denerwując.Nie chciał jednak tego okazywac czy blondynce,wiec robił dobrą minę to złej gry.

- Jak on w ogóle zbada tą krew tak szybko.. - mruknęła, kręcąc przy tym głową. Z jej oczu poleciały łzy. Czy na prawdę było z nią aż tak strasznie źle?
- Umrę, mówiłam Ci.

zw

-Evie!-warknął nagle marszcząc brwi.
-Przestań wreszcie nie umrzesz,jasne?-powiedział i wytarł jej mokre policzki.Też sie martwił,ale nie dopuszczał do siebie takich myśli,o nie.Przytulił ją ponownie do siebie czekając aż lekarz wroci.

I chwilę później lekarz przyszedł z wynikami badań. Usiadł za biurkiem i oparł łokcie na blacie.
- Więc mam dwie wiadomości. - oświadczył, kręcąc przy tym głową. Nie powiedział, czy będą złe, czy dobre, ale ona obstawiała już najgorsze.
Ani Evie ani Ryan się nie odezwali, więc lekarz powoli kontynuował.
- Ma pani poważny problem z płucami.. - zaczął i wyjaśnił im na czym cała choroba polega. Nie wyglądało to kolorowo, a na dodatek.. - [i]I jest pani w ciąży, jednak musi pani na siebie bardzo uważać. Krew wykazała, że czerwone krwinki mogą nie transportować do płodu potrzebnych substancji. Przepisałem dla pani zastrzyki wzmacniające, ale nie wiemy czy da się coś z tym zrobić.[i] - kiedy skończył, blondynka wpatrywała się w niego bez słowa, jakby w ogóle go nie widziała i nie słyszała o czym mówi. Z jej oczu poleciał potok łez, a blondynka nie wiedziała co ma ze sobą zrobić.

Ryan zamarł na chwilę,ale nie trzeba było długo czekać na tulił do siebie swoją Evie.
-Cicho skarbie,wszystko będzie dobrze-powiedział i cmoknął jej czółko wargami.
-Słyszałaś będziemi mieli dzidzusia-powiedział głaszcząc policzek dziewczyny i zmusił się do uśmiechu.To była dla nich dobra wiadomośc,a chłopak chciał nią uspokić dziewczynę.Co do tej pierwszej strasznie zaczął się martiwć,teraz nie będziez niej spuszczał wzrok!

Wzięła receptę od lekarza i podziękowawszy wyszła z gabinetu razem z Ryanem. Oparła się o ścianę korytarza i zjechała plecami w dół, podkulając pod siebie nogi. Tak strasznie chciała tego dziecka, ale świadomość, że mogła je poronić zupełnie ją dołowała.
- Ryan, dlaczego nic mi się nie udaje? - spytała przez łzy. To było chore..

-Jak nic się nie udaje?Będziemy mieć dziecko kochanie-powiedział i kucnął przy niej muskając jej wargi swoimi.Po chwili podniosł się z nią trzymając blisko siebie i przejechał ręką po jej policzku.Po chwili zdjął z siebie bluzę zakłdając ją na Evi,a dopiero na nią jej kurtkę.
-Wracamy do domu,ale masz być ciepło ubrana.Zimno jest strasznie,a Ty nie masz nawet kaptura w tej kurtce.-powiedział i właśnie ową cześć bluzy założył na głowę blondyki i zasunął jej kurtkę samemu nakładając na siebie kurtke.Kierowali się w stronę wyjści a chłopak nadal tulił do siebie dziewczyne.

A ona szła tuż obok chłopaka, jakby bała się, że puszczenie go może spowodować obniżenie stanu jej zdrowia. Będą mieli dzidziusia, albo nie będą mieli.. Evie stała się chyba pesymistką..
- Ryan pamiętaj, że Cię strasznie mocno kocham. - powiedziała cicho, pozwalając kolejnym łzom spływać po swoich policzkach.

-Kochanie nie płacz już-powiedział muskając jej usta swoim po czym za nim wyszki poprawił jej kaptur na głowie.Otworzył jej drzwi,po czym uśmiechnął się do niej jak najmilej umiał.
-Ide kupić leki w tej aptece obok szpitala,zaraz wrcam-powiedział i zamknął drzwi kierując się w dane miejsce.Kupił co miał kupić,a zastrzyki nie należały do tanich.Pewnie będzie musiała je brać do końca ciąży.Ryan nie myślał o ich cenie ważne było zdrowie Evi i ich dziecka.Jak wroci sprawdzi skrzynkę internerową,miał nadzieje,ze odpisali z tej firmy...

Blondynka ściągnęła buty z nóg i ugięte w kolanach położyła przed sobą na siedzeniu auta. Objęła je od razu rękoma i schowała głowę między kolanami. Wiedziała, że Ryan cały czas będzie ją wspierał i to cholernie podnosiło ją na duchu. Nie miała jednak zielonego pojęcia czy poradzi sobie ze swoją psychiką. Bała się siebie.

Ryan wrócił do dziewczyny i zmusił ją by na chwile opuściła nogi.Zapiął jej pasy sciągając kaptur z głowy,gdy samochód się nagrzał.
-No i jedziemy do domu-powiedziała odpalajac auto i zerknął jeszcze na Evi.Chłopak po słowach lekarza stał się jeszcze bardziej przewrazliwony na punkcie blondynki,co będzie mogła odczuć.Odjechali w stronę domu.