Huśtawka

Jak sama nazwa wskazuje.

Przyszedł i usiadł na tą huśtawkę patrząc przed siebie w stronę osiedli

bujał się lekko i oparł łokcie o uda pochylając się lekko do przodu

przyszla. usiadla na hustawce i zaczela sie lekko bujac.

wyszla.

Jego nogi szurały trochę po piasku,ale zmieścił się w siedzisko huśtawki. Ta obok była pusta i tylko skrzypiała smutno. Oczywiście Douglas nie przyszedł się tu bawić. Miał coś do zrobienia,poważna sprawa,ale już postanowił. Teraz pozostało mu tylko czekać na nią. I tak zrobił. Wokół zaczynało się ściemniać,ale latarnie rozpraszały mrok.

Douglas był nadzwyczaj poważny gdy chciał się spotkać. nic więcej oprócz miejsca nie podał. Dziewczyna pożerała metr za metrem asfaltowej ścieżki, wijącej się jak szara wstążka w otaczającym ją brązie i czerni. Wreszcie doszła z dłońmi w kieszeniach granatowej bluzy, która dziś postanowiła założyć. - No cześć.

Cześć Beatrice..-odpowiedział chłopak,podnosząc się z huśtawki. Właściwie wystarczyło,że wyprostował nogi. Z lekkim uśmiechem podszedł do dziewczyny,a potem cmoknął ją w usta na powitanie. Nie widzieli się jakieś 2 dni, bardzo się cieszył że ją widzi.

Na przywitanie potargała jego czarną fryzurę. Utkwiła swoje czekoladowe oczy w douglasie i obdarzyła go delikatnym, acz prawie niewidocznym uśmiechem. - Jak tam praca ? - Zawsze jakoś tak poruszała ten temat, gdy tylko go widziała. Chłopak go nie lubił, ale ona uwielbiała jego zdjęcia, dlatego zawsze była ciekawa co też tym razem wynalazł.

Nie, dzisiaj o pracy nie rozmawiamy..-powiedział,trochę jak do dziecka. Chyba obydwoje lubili się czasem trochę droczyć. W odpowiednich ilościach było to dozwolone. Douglas odsunął się trochę od dziewczyny,bardzo czymś pochłonięty.
-Jest sprawa..-mruknął rzeczowo.

Zaczesała dłonią włosy na bok przyglądając się chłopakowi. - sprawa ? O co chodzi ? - Ściągnęła lekko brwi, przybierając teraz o wiele poważniejszy wyraz. Za zwyczaj właśnie tak wyglądała gdy rozbawiała ze swoją przybraną siostrą, nie okazywała uczuć by nie dać po sobie poznać jak bardzo ją rani lub wręcz odwrotnie. Beatrice miała tak dobrze to wyćwiczone, ze teraz nie dało się wyczytać z jej oczu, ciała, twarzy żadnych uczuć ani tego co myśli.

Douglas na szczęście nie widział tego,do momentu, kiedy znów się odezwał.
-Musisz zostać moją dziewczyną..-oświadczył Beatrice, odwracając się w jej stronę. W dłoni trzymał złoty wisiorek. Może i był staroświecki,ale według niego mniej więcej tak to powinno wyglądać. W sprawie biżuterii nie chciał przesadzić,dlatego wybrał coś delikatnego i subtelnego. Stres? Tak,denerwował sie lekko czekając na odpowiedź. Dziewczyna mogła w jednym momencie przerwać ich 2 tygodniową znajomość. Czy się pospieszył? W swoim odczuciu nie. Po prostu docenił skarb,jakim była brunetka i nie chciał go nagle stracić sprzed oczu.
-To jak?

Uśmiech Beatrice jest właściwie tylko cieniem uśmiechu. Jej spojrzenie zaledwie nikłym blaskiem dawnego spojrzenia. Oderwana na te jedną chwile od rzeczywistości powraca znów do swojego dawnego charakteru. Na szczęście tylko na mała, nic nie znaczącą chwilę. Nikt tak dokładnie, prócz niej nie wie co tez mogło by się stać gdyby była taka jak kiedyś. Teraz to jej nie groziło, na pewno nie przy Douglasie, który potrafił rozpalić żar w jej sercu jak nikt dotąd. - głupie pytanie. Oczywiście ,że tak. - Poruszała cwanie brwiami, a na przypieczętowanie swojej odpowiedzi zrobiła mu soczysta malinkę na szyi.

Ej..-mruknął odsłaniając kołnierzyk,żeby zobaczyć malinkę. Drugą dłoń zdążył już położyć na jej bioderku.
-No wiesz co..tak zaczynasz nas związek? Obśliniając mnie?-rząchnął się rozbawiony,ściskając w dłoni naszyjnik.Chociaż ryzyko odmowy było raczej niewielkie,lub pewność Douglasa zbyt duża, to jednak odetchnął trochę głębiej słysząc odpowiedź Beatrice. Więc skarb nalezy do niego.

- Taak. A teraz grzecznie zapnij mi to cudo na szyi. - Zanim chłopak zdążył się zorientować ona już stała tyłem do niego. Zebrała wszystkie swoje czarne włosy w ręce i uniosła do góry. Nie chciała by żaden jej się wplątał w wisiorek oraz miało to ułatwić sprawę Doug'owi. Wiatr delikatnie muskał jej zaróżowiona na policzkach skórę. Wyrwał także pojedyncze kosmki włosów z całego pęku uniesionego w górę. nie przejęła się tym, Beatrice kochała wiatr.

Jak rozkażesz.-przytaknął może aż nazbyt posłusznie,żeby wyszło to bez przekąsu. Wkrótce, na jej szyi zawisł złoty łańcuszek z równie złotym wisiorkiem. Tymczasem Douglas, mając juz na to pełne prawo, przytulił się do pleców dziewczyny, oplatając ją ramionami. Był cieplutki w tym chłodnawym wieczorze.
-Czyli,że Ci się podoba?-mruknął jej na ucho.

- Nie tak bardzo jak ty. - Wychyliła się w jego stronę tak by mogła go pocałować w usta. Rzeczywiście, chłopak jak zwykle był przyjemnie ciepły, pomimo swojego chudawego ciałka. - Jaki ty cieplutki. - Wsunęła lekko dłonie do tylnych kieszeni jego spodni nie odrywając od niego swoich ust.

Różnica subtelna,acz zauważalna. Douglasowi jak najbardziej przypadła do gustu. Widać Beatrice bała się posunąć dalej,dopóki nie miała pewności. Na szczęście on jej w pewien sposób dał tę pewność dzisiejszego wieczoru. Lubił ją, i to bardzo. Starał się pokazać to najlepiej,jak potrafił. Chyba mu się udało,co? Teraz jednak,po prostu ją mocno przytulił.
-No,za to umarlaki są zimne..

Przekręciła sie w jego stronę. Tamta pozycja była zdecydowanie niewygodna. Wtuliła sie lekko w chłopaka i przymknęła delikatnie oczy. - a co z wampirami ? - Dmuchnęła mu w kark. Nadal była trochę zaskoczona. nie spodziewała się takiego obrotu akcji. Oczekiwała czegoś w rodzaju ,że wyjeżdża, ma jej dość lub coś się stało. Cieszyła sie, ale też nie wiedziała jak zachować. Jej dotychczasowi faceci nie byli zbyt ciekawi. Jeden kompletny drań, który robił z nią co chciał mówiąc dosłownie, a drugi zostawił ją z dzieckiem dla jej kuzynki.

-Chyba jeszcze za wcześnie,żebyś przedstawiała mi rodzinę.-odparł. Wyszło mu to idealnie. Nawet nie drgnął,chociaż był naprawdę gotowy,zacząć śmiać się ze swojego tekstu. Parskniecie było niebezpiecznie blisko,ale zdołał je powstrzymać. Nareszcie będzie mógł ją miziać i tulić do woli,pomyślał przyciągając ją jeszcze bliżej.

- Byś sie jeszcze przestraszył i co wtedy. - rzuciła teatralnie bawiąc się tak samo jak i on. - Może lepiej pójdziemy gdzieś gdzie jest ciepło i przytulnie ? - Beatrice zdecydowanie wolała ciepło. Chociaż gdy były upały też źle się czuła. Temperatura musiała być taka akurat.

Jasne. Możemy iść do mnie,zdjęcia z Miasteczka powinny być już gotowe..-zaproponował,czując jej lekko zmarznięte dłonie. Hell yes! Jemu to nie przeszkadzało. A w mieszkaniu też dawno go nie było,więc właściwie niezły pomysł.

- W takim razie rusz swój cudowny tyłeczek. - W połowie tego zdania wbiła delikatnie palce w jego tyłek. Uśmiechnęła sie przy tym uroczo po czym zabrała łapki stając u jego boku by mogli swobodnie przemieścić się do jego mieszkania.

W Douglasie odezwał się jego męski instynkt,mieszany z pewnością siebie. Czy aby na pewno chodziło tylko o ciepło i wygodę? A może Beatrice chciała w jakiś inny sposób uczcić dzisiejsze wydarzenie? Jej zachowanie jak najbardziej na to wskazywało. Chociaż nie miał pewności. Spokojnie,mają czas żeby się lepiej poznać.
-DObra,ale ja w tym domu noszę spodnie..-oświadczył jej,chwytając dłoń dziewczyny. Potem ruszyli w stronę widocznych stąd domów.

Przyszła i rozejrzała się.