Krypta Evan'a.

- Wypijmy za Ciebie. - zaproponował z cwanym uśmieszkiem na ustach. - Swoją drogą, trening nie poszedł wcale tak źle. - dodał po krótkiej chwili. Stuknął kieliszkiem o kieliszek Ilmy, biorąc od razu dwa łyki wina.

-Wow, no cóż przyznam panie Evanie ,że zaskoczył mnie pan - uśmiechnęła się nikle. -To ja może wypije za ciebie co? - uniosła kieliszek w góre -wiesz taki wyjątek. - dodała uginając jedną nogę w kolanie, oparła ją o szafke delikatnie,by jej nie zarysować.

- Pozwolę Ci, ten jedyny raz. - oblizał swoje wargi, spoglądając na dziewczynę spod przymrużonych oczu. Wziął jeszcze kilka łyków ze swojego kieliszka, w końcu go opróżniając.

Przechyliła kieliszek i przełknęła jego zawartość w dość syzbkim tempie. Zerknęła na Evana odkładając kieliszek na blat - dziękuję za wino, przyznam,że dobry wybór, bardzo dobre, oblizała usta zerkając na butelkę. - Musze kiedys takie zdobyć.

- Możesz wpadać do mnie na wino kiedy tylko masz ochotę. - uśmiechnął się kącikami warg i stanął obok dziewczyny, układając dłonie na jej biodrach. Oblizał usta.
- Stęskniłem się za Tobą nawet, wiesz?

Przełknęła cicho slinkę wpatrując się w twarz Evana. - Tak? miło mi to słyszeć, miło wiedzieć,że przyjaciel sie jednak za mną stęsknił - oznajmiła świdrując wzrokiem po jego oczach, nosie, po którym dziś dostał, ustach.. Znow miała okazję przyjrzeć sie jego rysom twarzy. -co do Wina, dziekuje zapewne skorzystam i wzajemnie panie Evan. - dodała juz bardzo cicho.

- Przyjaciel.. - powtórzył po dziewczynie, uśmiechając się pod nosem trochę dziwnie. Za chwilę przybliżył usta do jej ust i pocałował ją namiętnie, zaciskając mocniej dłonie na jej bokach.

Odruchowo przytaknęła główką na pierwsze slowa, które wypowiedział. A kiedy dostknął wargami jej warg poczuła przeszywający ja przyjemny dreszcz. Uniosła dłoń kładąc ja na torsie mężczyzny, kiedy jednak zaraz odepchnęła go od siebie. Oblizała usta zaraz delikatnie przegryzając dolną wargę i znów ja zwilzyla wargami jakby smakując resztek pocałunku. - Masz dziewczyne ,a doskonale wiesz jaka jestem. - dodała spoglądając na niego.

A on nadal uparcie trzymał dłonie na jej biodrach.
- Powiedziała, że mogę robić co chcę. - oznajmił, przysuwając się ponownie w stronę dziewczyny. Tym razem cmoknął słodko jej szyję.

-Evan,ale ja nie wiem czy jestem z nim czy też nie. Nie chce grać tak jak ty.
Przymknęła oczy kiedy dotknął ciepłymi wargami jej szyję.
Odchyliła odruchowo głowę w tyl jednak zaraz znów go od siebie odepchnęła.
-Evan.

Zacisnął jedną dłoń w pięść, a drugą złapał pusty kieliszek od wina. Cisnął nim na podłogę, a szkło rozleciało się po całym salonie. Oburzony Evan zajął miejsce na kanapie, włączając telewizor.
- To idź.

Ilma popatrzyła za nim i wyszła szybkimi krokami, zamknęła za sobą drzwi jeszcze oglądając się za siebie,, odwrociła się zaraz jednak gwałtownie.

A Evan rozłożył się wygodniej na kanapie i po prostu nadal oglądał telewizor. Cóż, ani trochę nie był śpiący.

Zniknęła gdzieś w alei.

Przyprowadził Sokolicę do domu i puścił jej rękę dopiero w przedpokoju.
- Uważaj, żeby się nie wywalić. - uprzedził. No tak.. na podłodze porozwalane były rzeczy, a w domu nie było ani promyczka światła czy słońca. Evan szczelnie się od niego odgradzał. Zapalił jedynie kilka świeczek.

- Najwyżej będziesz zbierał moje nędzne, zakrwawione resztki z podłogi.
Te słowa wypowiedziałam niezwykle pogodnym tonem jesli biorąc pod uwagę ich sens. Przez chwilę nie ruszałam się z miejsca czekając aż moje oczy nieco przyzwyczają się do ciemności.

- Napijesz się jeszcze czegoś? - zagaił, przesuwając językiem po swojej dolnej wardze. Evan mógłby pić i pić i pić.. I właściwie nie wiem czy potrafił znaleźć w tym umiar.

- Najpierw znajdę twoje klucze- stwierdziłam z rozbawieniem.
Jako, że już widziałam nieco więcej ruszyłam przed siebie o wiele wolniej niż zazwyczaj. Cóż, mimo wszystko nie chciałam się natknąć na... nigdy nic nie wiadomo, co Evan trzyma na podłodze!

Sztuczne penisy! Ale kto wie, może na to akurat chciała się natknąć.
- Powodzenia. - powiedział z rozbawieniem i ruszył do salonu. Nalał sobie wina do kieliszka i szybko wypił jego zawartość. Nie żałował sobie bo i po co.

O nie! Sokolcia nie lubi sztucznych penisów! Sokolcia nie potrzebuje sztucznych penisów! Sztuczne penisy są zł... zaraz... po co niby Evanowi miałyby być sztuczne penisy?!
Wpadłam na genialny pomysł. Po prostu wyciągnęłam komórkę z własnej kieszeni... Tak się składa, że ten model miał akurat funkcję latarki. Mogłam się z nią poruszać o wiele pewniej, prawda? No dobrze. Gdzie Evan może trzymać klucze? Nie, nie. Nie miałam pojęcia. Wiedziałam za to, że mojej drugiej tradycji też musi stać się zadość i... powędrowałam na górę.

Drugiej tradycji? O matko, niedługo się w tym pogubię. Ale na górze.. mogła znaleźć jedynie pokój córki Evana. Jedyny,w którym było normalne światło i kolor inny niż czarny. Tymczasem chłopak leżał sobie na kanapie popijając dalej wino.

To nic, że tam był tylko jeden pokój. Co prawda oczekiwałam, że będzie tutaj nieco więcej pomieszczeń do zwiedzania, ale dobre i co. Zaraz...cofnij...czemu nie wiem nic o tym, że Evan ma córkę?! To znaczy ja tylko podejrzewałam, że to nie jest jego pokój. Za to może tutaj będą klucze?!

Lara była trochę rozpieszczona więc miała dla siebie całe poddasze. A Evan miał nawet jeszcze syna! Na dole miała jednak do zwiedzania więcej pomieszczeń. W tym także salę do odprawiania czarnych mszy!
Czarnemu po chwili znudziło się siedzenie na kanapie i postanowił poszukać Sokolicy.
- Szefowo?

Szefowo! O nie! Nie ma! Oczywiście nie miałam żadnych problemów z tym, że właśnie grzebałam w cudzych rzeczach. Jakby wcale nigdy mnie nikt nie wołał pochyliłam się przy jakiejś szafie i oświetliłam latarką szczelinę między meblem a podłogą. Klucze, klucze!

Na szczęście Evan miał dobry słuch i wiedział gdzie znajduje się dziewczyna. Wszedł więc po schodach na górę i spojrzał na nią z rozbawieniem w oczach. Matko, po co jej te klucze.
- Co Ty robisz? - zaśmiał się idiotycznie.