Dom Adama .-

- Mogę się rozebrać jedynie do bielizny, chociaż i tak jak w niej zostanę będę się krępować - przewróciła oczyma, śmiejąc się cicho, wybrała to co miała wybrać.
- A może Ty masz jeszcze jakiś w zanadrzu?

- Nie, nie. Rozbieranie jest fajne. - zauważył i puścił dziewczynie oczko. Robił to specjalnie? Hm, poniekąd. A może w dziewczynie wyzwoli się rola rywalki i tak bardzo będzie chciała go pokonać, że jej się to uda? Nigdy nic nie wiadomo.
- Gotowa?

- Adam z tej strony to ja Cię nie znałam, wiesz? - pokręciła głową, śmiejąc się cały czas. Napewno robił to specjalnie, tego to ona była pewna. Pokonać będzie go chciala za wszelką cene, al czy jej się to uda? Zobaczy się jeszcze.
- Gotowa.

Chłopak zaśmiał się krótko pod nosem i kiedy Angela oświadczyła, że jest gotowa, wcisnął start. Zaczęło się odliczanie i już za moment samochody wystartowały.
- No i jazda.

No więc dziewczyna zaczeła kierować swoim autkiem, na początku szło jej nie najlepiej, ale po chwili gdy już wszystko opanowała, szło jej nieco lepiej, wystarczy że nabierze trochę wprawy i będzie dobrze.
- Adam, a może dasz mi wygrać, co? - zaśmiała się.

- No weź. Myślałem, że lubisz wyzwania! - odezwał się, uważnie kierując swoim wyścigowym samochodem. Fakt, Angeli nie szło najlepiej, ale nie była też najgorsza. Natomiast ten wyścig zdecydowanie należał do chłopaka, który zajmował aktualnie pierwszą lokatę, a resztę przeciwników zostawił gdzieś daleko w tyle.

- Co mam wziąść? - próbowała skupić się na grze, ale jakoś jej to nie wychodziło, jakoś miała wspaniały humor i ze wszystkiego chciało jej się śmiać, o dziwo.
- No ale przecież ja nie mam z Tobą szans, Panie Adamie, Ty pewnie grasz w to noc i dzień, a ja to co? - zachcichotała, dalej kierując swoim autkiem. Czyżby Ang chciała Go rozproszyć? Możliwe.

Ha! Prawie jej się udało, ale niestety Adam zdążył przejechać już linię mety.
- Jestem bezczelny i po prostu chcę Cię rozebrać. - oświadczył, dając dziewczynie delikatnego kuksańca w ramię. Wyciągnął ręce w górę i roześmiał się niczym małe dziecko. No tak, cały Adaś.
- Następnym razem pójdzie Ci lepiej.

- Wolałabym byś zrobił to w inny sposób, no ale jak wolisz - zaśmiała się, potarła dłonią swoje ramie w które chłopak ją 'uderzył' a z jej ust wydobyło się ciche, ała. Wygrał.. to teraz miała ściągnąć z siebie jedną rzecz, czyż nie tak miało być, jak widać narazie nie zmierzała do tego by ją ściągnąć.
- Mam nadzieję, muszę Cię pokonać a nie - puściła mu oczko.

Na ustach Adama zagościł przez moment cwany uśmieszek.
- Wolałabyś? - spytał, lustrując wzrokiem jej buzię. - Ale póki co, niestety, musisz sama ściągnąć z siebie jedną rzecz i lepiej niech nie będzie to skarpetka. - puścił dziewczynie oczko i oparł się wygodnie na miękkim oparciu kanapy.

- Jasne że bym wolała - zachichotała, zaraz rozważając nad tym co ściągnąć, skarpetka raczej to nie mogła być, bo co prawda to ich nie miała. Dziś postawiła na balerinki, a skarpetki do nich zabardzo nie pasowały.
- Adam jesteś okropny - zsunęła zaraz z siebie sweterek.

Pad wylądował na udzie chłopaka, a ten zwilżył sobie usta językiem.
- No, bo zaraz sobie coś pomyślę! - zaśmiał się krótko, a kiedy Angela zdjęła sweter, wziął go i odłożył na bok. Tak, na wszelki wypadek, gdyby potem chciała się zasłaniać.
- Wcale nie.

- A to sobie myśl, ja Ci nie karze, ja tylko mówię co bym wolała - spojrzała za swoim sweterkiem, tęsknym wzrokiem, jak on mógł Go zabrać.
- A właśnie że tak, nie kłóć się ze mną - zgarnęła swoje włosy na jedno z ramion, uśmiechając się zaraz wesoło.

- Dobra. W takim razie nie musimy grać dalej, a ja Cię zaraz rozbiorę. - oświadczył i przysunął się do dziewczyny, unosząc w górę kącik warg. Specjalnie patrzył na nią przeszywającym wzrokiem, jakim podrywacze wypatrują swoich ofiar, a zaraz w dodatku poruszył brwiami.

A ona delikatnie się od niego odsunęła, nie spodziewała się takiego obratu sprawy. Jednak wzrok miała wlepiony w twarz chłopaka.
- Skoro tak tego chcesz, to proszę, rozbieraj - puściła mu oczko, czekając na dalsze postępowanie chłopaka, naprawdę nie wiedziała czy ma się spodziewać tego że zacznie ją rozbierać, czy też tylko tak mówi.

Ale Adam nie spodziewał się takiej reakcji. Przecież chyba oboje jedynie żartowali, więc on chciał pociągnąć to dalej.. a w żadnym wypadku nie wystraszyć blondynki. Odsunął się za moment z powrotem na drugi brzeg kanapy.
- Żartowałem, Angela. - oświadczył i wziął w dłonie pada, jedynie obracając go w palcach. - Nie grajmy już dalej. - dodał po chwili, bo jakoś przeszła mu ochota.

- Ale ja już się napaliłam na to że zaczniesz mnie rozbierać - złożyła usta w dzióbek co pewnie wyglądało dość śmiesznie, wsunęła dłonie między swoje uda, dalej na niego patrząc.
- Dobrze, nie musimy, chcesz co innego robić czy mam sobie iść?

Adam wyciągnął z kieszeni komórkę, a jego brew uniosła się ku górze, kiedy zobaczył, że wiadomość jest od Fabiego. Szybko mu odpisał i odłożył iphona na stół, wracając wzrokiem ku Angeli.
- Wiesz, jak jesteś taka napalona, to możesz mi zrobić szybki striptiz. - puścił dziewczynie oczko i za moment podniósł się z kanapy, aby wyłączyć konsolę.

- Aż tak to chyba nie jestem, nie będzie striptizu - oświadczyła po czym zaśmniała się cicho. Jakoś tak do niej striptiz nie był podobny, albo raczej ona nie widziała się w tym zadaniu.
- A może Ty masz ochotę zrobić mi striptiz?

- Przestań. Jak się rozbiorę, moje boskie ciało Cię onieśmieli. - powiedział z rozbawieniem i pokręcił za moment głową. Fakt, Adam dbał o swoje ciało, ale do boskości na pewno wiele mu jeszcze brakowało.

- To może ja to ocenię co? - poruszyła za moment brwią, by go zachęcić? No można to tak nazwać. Pewnie tylko jemu się tak wydawało, w sumie nie widziała, więc nie jej to oceniać.
- No już rozbieraj się - zarządziła, śmiejąc się cicho.

Chłopak wzruszył ramionami. Raz kozie śmierć, prawda? Zrzucił z siebie koszulkę i zaraz wstał, aby rozpiąć pasek, guzik i rozporek swoich spodni. Nie zsunął ich jednak w dół, spoglądając wyczekująco na Angelę.

No proszę jaki odważny, przyjżała się jego klacie, która była już bez jakiegokolwiek odzienia. Jej uśmiech momentalnie się nieco poszerzył.
- Adaś, a co się stanie jak się jeszcze w Tobie zakocham? - oczywiście chodziło jej bardziej o jego ciało.

- Rzucisz się do mych stóp i będziesz błagała, żebym odwzajemnił uczucie. - oświadczył z wielką pewnością siebie i za moment ściągnął spodnie, razem ze skarpetkami, w efekcie zostając tylko w bokserkach i złotym łańcuszku na szyi. Napiął mięśnie, unosząc w górę ugięte w łokciach dłonie i pocałował swój biceps.

- Tak żebyś Ty później miał satysfakcję z tego że leżałam u Twoich stóp? na to się nie zgodzę - przyglądała się jego ciałku. Puściła mu oczko, uśmiechając się słodko.
- No Adasiu muszę przyznać że Twoje ciało to mi się podoba. No i nawet mogłabym się w Tobie zakochać, o.