Sala tortur.

Fabi wziął tą szklanką butelkę po piwie i rzucił nią w Larę.
- Zamknij ryj. - Mruknął kręcąc głową, miał przynajmniej na czym się wyładować. Spojrzał za Jenn i zaśmiał się krótko.
- No na przykład, ale okej. - Wzruszył ramionami zerkając zaraz na Larę. On za bardzo szanuje swojego członka, że w życiu by nie wylądował w piździe tej blackówny.

- Nie przyjmuję rozkazów od Kupy Gnijącego Łajna!!! - ryknęła i szarpnęła się jeszcze mocniej. Łańcuch trochę się ruszył, ale na razie tylko trochę. Czarnowłosa zaczęła się tym razem szarpać jeszcze mocniej.

Z jednej strony Jenny nie była zadowolona, że więzień jej nie słucha, ale z drugiej aż się uśmiechnęła na myśl zszycia jej ust. -W takim razie pójdę po igły i nicie, a Ty tu poczekaj-powiedziała zadowolona i odłożyła pręt wycofując się do wiszących szafek, gdzie zaczęła szperać. Jeżeli chodzi o Fabiego i jego członka, to bardzo dobrze, ze tak o tym myślał. Tak... trzeźwo i logicznie.

Fabi wstał i sprzedał mocnego kopa Larze w brzuch, aż zgięła się w pół.
- Jeszcze jedno słowo..- i ponownie ją kopnął. Wrócił zaraz na swoje miejsce, totalnie olewając, że mógł jej żebra uszkodzić czy coś. Nie jego sprawa.

I bardzo dobrze, bo gdyby tylko spróbował to wykastrowałaby go żywcem. Na jego kopnięcia zgieła się co prawda wpół, ale potem podniosła się szybko i zebrała wszystkie siły. Szarpnęła jeszcze raz, uwalniając jedną rękę i sięgając po trzy shurikeny, które po chwili już frunęły prościutko na Fabiego i Jenn. Dziewczyna w tym czasie starała się uwolnić drugą rękę.

Jenny dostała shurikenem w łopatkę i syknęła cicho odwracając się. Sięgnęła po katanę i ruszyła szybkim krokiem do dziewczyny. chwyciła ją za włosy, przerywając jej działania i kataną ucięła je przy samej skórze, przy okazji ją raniąc. Następnie wepchnęła jej czarne kudły do gardła i przypięła ją z powrotem. Tym razem niemalże miażdżąc jej nadgarstek kajdanem.

Jednak Lara miała jeszcze wolne nogi. Co prawda poprzestrzelane kulami, ale ona nie zwracała już uwagi na ból, a wściekłość dodawała jej sił. Kopnęła z całej siły Jenny kiedy tylko ta się do niej przybliżyła i uwolniła lewą rękę, podczas kiedy Jenny przypinała jej na nowo prawą. Zacisnęła dłoń w pięść i uderzyła białowłosą w twarz najmocniej jak tylko mogła.

Po dwóch silnych kopnięciach wstała? Grajmy raczej realnie, co? To małe gówno wbiło mu się w udo, szybko się tego pozbył i rzucił nim z powrotem w Larę, a gdy tylko Jenn ją przykuła, on wstał i podszedł do niej zasadzając jej mocnego kopniaka w brzuch, a potem walnął głową o ścianę.
- Uspokój się bo nie wyjdziesz stąd żywa.

/ nie rób kurwa jakiegoś matrixa. co ty jesteś wampir, który szybko się regeneruje? prawdziwy człowiek już by leżał i kwiczał z bólu.

Gdy tylko ta spróbowała ją kopnąć... co jej się nie udało. Bez przesady. Lara po prostu nie dałaby rady. No i od tak nie uwolniłaby sobie ręki z uścisku mocnego kajdana. To po prostu było nierealne. Tak więc wracając do tego co się działo... Jenn unieruchomiła prawie łysą dziewczynę tak, że już nie miała szans na jakiekolwiek uwolnienie się i podeszła znowu do szafek, po drodze próbując wyjąc shuriken z ciała.

//Wiem, ale ja chceee już stąd wyyyjść! Sorry za wrzask. xD//

Jak ktoś jest wściekły, to robi się cztery razy silniejszy, dowiedzione naukowo. Jednakże upływ krwi i silny ból jaki jej za każdym razem zadawano zrobiły w końcu swoje. Dziewczyna zasłabła i zwisła w końcu bezwładnie. Jedynie jej pierś unosiła się i opadała pod wpływem nierównego oddechu.

/ ale bez przesady. ;/

No na bank, szczególnie kiedy nie może chodzić, bo jest co chwila bity. Usiadł w fotelu spokojnie patrząc na Larę z drwiącym uśmiechem. Ta słodka satysfakcja go właśnie naszła, tak jak wtedy kiedy Spock dostał. Czekał teraz tylko na Evana, bo to dopiero będzie starcie dwóch mocnych temperamentów.

Jenny wprost nie mogła się doczekać by Evan zagościł w tej sali po raz drugi. Dobrze pamiętała jego ostatni pobyt tutaj. On pewnie też to pamiętał. Biała znalazła nicie i igły. Położyła je na blacie, po czym wyjęła pręt z logiem schwarza. Lara trzymała tatuażyk na tyłku oraz środku głowy.

//To jak już musicie, to torturujcie mnie, ale szybko i wypuśćcie na 15 minut przed 22.30. Błagam...bardzo mi zależy. Nie chcę być męczona u was przez trzy dni...//

Umęczone, poranione, oszpecone prawie całkowitym ścięciem włosów i pobite okrutnie ciało Czarnowłosej zwisało teraz żałośnie na łańcuchach. Niestety...choć walczyła ze wszystkich sił stała się jednak upolowaną zwierzyną. Zaczynała żałować teraz, że wróciła się wtedy do klubu. Gdy Jenny zaczęła ją przypalać prętem, jęknęła cicho.

/nie ma tak łatwo wybacz. co najmniej do jutra i to wieczorem, mamy takie prawo. ;]

Fabi obserwował swoją zastępczyni, która raniła wroga. I nie powiem widok może był okrutny, ale powiedzcie czy kiedykolwiek tortury były piękne? Co prawda Fabiemu się podobało, bo jakby nie mogło się podobać cierpienie wroga, w dodatku dziecka szefa Blacka. Schwarz narażało się i to ogromnie, ale to bardzo dobrze!

Jenny odłożyła pręty i sięgnęła bo grubą igłę oraz jedną z grubszych czerwonych nici. Nawlokła nić i przysunęła się do Larwy, po czym kucnęła przy niej. Bolało, ale biała się nie skarżyła. Uśmiechnęła się za to do wroga i wbiła igłę w kącik jej ust. Przeciągnęła ją i zostawiła tak zawieszoną na nici. Podniosła się, z zamiarem dokończenia dzieła następnego dnia. Z resztą co to za przyjemność torturować kogoś gdy ten jest nieprzytomny. Wróciła na fotel i odetchnęła głęboko, zerkając na płomienie ognia w kominku pod piecem. Z resztą jej tez przyda się trochę odpoczynku.

Obudziła się następnego dnia rano słaba i obolała i zerknęła kątem oka na nić i igłę zwisającą z jej ust. O tak, Schwarz jeszcze zapłaci za to. Już ona tego dopilnuje. Spojrzała na śpiących Schwarzaków morderczym wzrokiem, unosząc głowę do góry.

Fabi nie spał tylko grał sobie na telefonie, jako iż zdrzemną się późnym wieczorem, to nawet nie czuł znużenia. Spojrzał na Larę, która się przebudziła. Och nie, strach się bać! O to chodzi, ma być znowu wojna, a nie pierdolenie się w domu z każdym.

Westchnęła ciężko. Była już zmęczona i zrezygnowana tym wszystkim, a jedyne czego pragnęła, to opuścić jak najszybciej salę tortur Schwarzu.
- Możecie wreszcie dokończyć te cholerne tortury i wypuścić mnie? - spytała cicho.

I o tym Fabian wiedział więc ona może teraz o tym pomarzyć.
- Zamknij ten ryj wreszcie. - Dziwne, że ją buzia nie bolała jak mówiła, odpalił sobie papierosa i zaraz wstał idąc odpalić w piecu pręt, ale tym razem z imieniem szefa, czyli Lara będzie miała Fabiego na sobie.

Bolała i to strasznie, wszystko ją bolało i miała wrażenie, że zaraz na nowo zemdleje. Do tego doszedł jeszcze głód i pragnienie i poczucie całkowitej bezradności...Dziewczyna nic już nie mogła uczynić, tylko czekać.

Fabian wypalił na brzuchu blackównej swoje imię, a potem nagrzany przedmiot rzucił na ziemię. Nie chciało mu się siedzieć, Jenn zrobi z nią to co miała i wyrzuci, albo zadzwoni do Fabiego i ustalą. Miał zamiar odwiedzić 'red zone' więc zaraz stąd wyszedł.

Jęknęła cicho z bólu i spojrzała na brzuch. Cóż...fajna pamiątka, nie ma co. Po chwili powiodła wzrokiem za wychodzącym Fabim i znów westchnęła, spuszczając wzrok. Nie odzywała się już więcej, błagając w duchu, aby białowłosa ją w końcu wypuściła.

Pierwsza doba od chwili jej złapania zakończyła się nader spokojnie. Fabi wyszedł, a jego zastępczyni nie miała najwyraźniej zamiaru dalej jej torturować. Czarnowłosa była już jednak na tyle w złym stanie, że nie dała rady dłużej pozostać przytomna. Już na początku drugiej doby zemdlała z wycieńczenia.

Jenny przebudziła się i rozejrzała uważnie po sali. Nawet nie zauważyła kiedy usnęła. No nic. Wzrok białej padł na nieprzytomną Larę. Fabiego za to nigdzie nie było. Trudno. Dziewczyna wstała i powoli podeszła do Blackówny. Nie powinna jej dłużej przetrzymywać. Tak więc uwolniła ją z więzów i wywlokła poza teren gangu, gdzie przechodnie wezwali karetkę, która odwiozła córkę szefa Blacka do szpitala. Jednak zanim ktokolwiek znalazł ciemnowłosą, po Jenny nie było już śladu.