Sala Treningowa

-Ciekawie tu macie-powiedziała zerkając w stronę zastępcy wcześniej jednak rozglądając się uważnie po pomieszczeniu. Co jak co, w takim miejscu nigdy nie była. Zaraz zauważyła łazienkę i podeszła do torby wyciągając z niej (po dłuższych poszukiwaniach)Niebieską bluzkę na ramiączkach i długie czarne sportowe spodnie. Wzięła jeszcze ze sobą sportowe obuwie i z tym ekwipunkiem ruszyła do łazienki. No, dziś przebiera się już trzeci raz, ale w sukience to na pewno wygodnie by jej nie było. Zaraz wróciła do mężczyzny poprawiając wysoko związanego kucyka.
-To od czego zaczynamy Trenerze?-zapytała zakładając ręce na biodra i z lekkim uśmiechem rozejrzała się po sali. Może być to ciekawie doświadczenie.

- Strzelałaś już kiedyś? - spytał, niemalże wchodząc dziewczynie w zdanie, na co jedynie uśmiechnął się przepraszająco. Zapalił sobie, w oczekiwaniu na nią, a gdy dziewczyna wychodziła z łazienki, właśnie ściągał ostatniego bucha z papierosa, aby za moment zgasić go w popielniczce, którą znalazł na jednej z wiszących półek.
Spojrzał na nią po raz kolejny, wyczekując odpowiedzi na wcześniej zadane pytanie.

.-Miałam nic nie mówić, ale jednak nie potrafię się powstrzymać. Adam ogranicz te truciciele, bo umrzesz za rok na raka.-powiedziała unosząc w górę lewą brew. Tak, miała się nie odzywać , ale on palił co pięć minut.
-Tylko z wiatrówki, niczym innym. Szło mi to nawet całkiem nieźle-powiedziała z przepraszającym uśmiechem .Cóż, zdawała sobie sprawę z tego, że nie miała takiego doświadczenie jak połowa uczniów, ale chciała to nadrobić. Zdawała sobie też sprawę, że strzelanie z broni powiedzmy sobie szczerze dostępnej dla każdego różni się zdecydowanie od glocka i tym podobnym. Rzuciła gdzieś w stronę torby swoje ciuchy przygryzając policzek od środka.

Brunet wzruszył ramionami.
- Może to i nawet lepiej. - skomentował jedynie wzmiankę o śmierci na raka i chwycił jednego z glocków, przymocowanych do ściany. Podszedł do dziewczyny i wcisnął go w jej dłoń, trzymając jedynie za lufę.
- Więc zapewne nie wiesz jak to obsługiwać. - nie było to pytanie, a stwierdzenie. No tak, mógł się tego spodziewać, szczególnie, że Ethel nie wyglądała na jakąś strasznie związaną z życiem gangsterskim. Nie mniej jednak nieco się zawiódł, ale za moment na jego ustach pojawił się krótki uśmiech. Od tego były przecież treningi, prawda?

-Byłoby po prostu cudownie-mruknęła trochę cynicznie na jego "może to i nawet lepiej" zaraz poprawiając sobie broń w rękach.
-No to gdzie mam strzelać? Chociaż lepiej będzie jak mi jednak wytłumaczysz co i jak.-dodała podnosząc głowę w górę by móc spojrzeć na twarz Adama. Mogła wyglądać na jakąś chowaną pod kloszem i rozpieszczaną dziewczynę, ale tak na pewno nie było. Swoje przeżyła, ale nie okazywała tego całemu światu. Odzajemniła jego lekki uśmiechem stając w lekkim rozkroku.

Adam stanął zaraz za dziewczyną tak, że prawie przylegali do siebie ciałami i chwycił rękę blondynki, w której ta trzymała broń. Uniósł ją i wyprostował, wszystko po kolei tłumacząc. Jak naciągnąć, jak wymierzyć, jak zmienić magazynek, a kiedy przelał już w słowa całą swoją teorię, poprowadził dziewczynę do linii, z której miała strzelać do tarcz.
- Twoim celem jest środek każdej z nich. Uda Ci się.

Dziewczyna, gdy za nią stanął wbił wzrok gdzieś przed siebie zagryzając mocno dolną wargę .Zaraz jednak odrzuciła swoje myśli wracając do tego czym zając się powinna. Słuchała uważnie co ma do powiedzenia kiwając lekko głową ,a gdy przeszedł z nią do linii dziewczyna poprawiła ręce tak, by były ustawione zgodnie z poleceniami chłopak. Zaraz z broni wystrzeli pierwszy cel, który nie trafił w środek, a gdzieś w bok tarczy. Dobre i to jak na początek. Zaraz wystrzeliła drugi i trzeci raz, a te pociski trafiły bliżej środka. Odrzuciło ją przy tym lekko w tył, ale przynajmniej strzały były bardziej celne.

Przynajmniej strzały były bardziej celne i przynajmniej Adam stał tuż za nią, toteż dziewczyna daleko w tył nie odleciała. Brunet krótko się zaśmiał, aby za moment opuścić ją i stanąć obok. Oparty ramieniem o ścianę przyglądał się uważnie postawie Ethel.
- Skoncentruj się, bardziej rozstaw nogi i pomyśl, że stoi tam Twój największy wróg. - polecił, uśmiechając się przy tym zachęcająco. Co jak co, ale taka motywacja zawsze na niego działała. Szczególnie, że wyobrażał sobie kogoś, kogo naprawdę nienawidził całym swoim sercem. Ale kogo.. to zostawię sobie w tajemnicy.
Swoją drogą, szło jej całkiem nieźle jak na pierwszy raz. Inni uczniowie zazwyczaj celowali gdzieś kompletnie poza tarcze, niszcząc przy tym ściany sali treningowej.

Poprawiła posturę rozkraczając nogi, a gdy usłyszała jego motywacje uśmiechnęła się jakoś blado zerkając w jego stronę. Na pewno, ta motywacja powinna podziałać. Tak jak w przypadku Adama dziweczyna miała jedną osobę, której szczerze nienawidziły, a może wyobrażenie sobie, że ten osobnik stoji tam zamiast tarczy jej pomoże. Wystrzeliła kolejny raz trafiając jednak znowu w bok tarczy. Mruknęła coś pod nosem i wystrzeliła kolejne dwa razy .Znowu bok, ale ostatni strzał by tuż obok środka. Zerknęła ponownie w stronę Adama.

Chłopak sięgnął na stolik, na którym leżała amunicja i wziął w palce kilka naboi, które podał dziewczynie do przeładowania magazynku. Uśmiechnął się przy tym szelmowsko.
- Jeszcze te sześć. Jak dobrze Ci pójdzie, przechodzimy dalej. - oświadczył, ponownie opierając się ramieniem o ścianę, gdy tylko naboje zniknęły z jego ręki i zostały przechwycone przez Ethel.

.Dziewczyna wzięła w rękę magazynek i wciągnęła nosem powietrze powoli przeładowując magazynek. Zerknęła jeszcze na moment w stronę trenera i wystrzeliła dwa kolejne naboje. Trafiła ponownie gdzieś w bok tarczy, ale za to drugi wylądował w sam środek ,a na buzi Ethel pojawił się uśmiech. No, wreszcie! Wystrzeliła dwa kolejne razy ponownie gdzieś w okolice środka ,a kolejne strzały trafiły w bok i ponownie w środek.
-Mam talent-powiedziała i zaśmiała się obracając się w stronę mężczyzny. Zrobiła dwa kroki w jego stronę zabezpieczając broń.

- Tak, jesteś mistrzynią. - zaśmiał się krótko i pokręcił przy tym głową. No, to teraz czekała ich dużo ciekawsza część treningu, mianowicie - walka wręcz. Ciekaw był czy dziewczyna miała jakiekolwiek zapędy do walki. Oby!
- Chodź. - przywołał ją do siebie ruchem dłoni i ruszył w stronę kolejnego pomieszczenia, w którym znajdowały się maty.

Dziewczyna odłożyła broń na stolik i ruszyła za Adame poprawiając błękitną bluzkę.Zaraz znalazła się w sali obok lustrując wzrokiem mate,a potem chłopaka.Chyba będzie musiała się szykować na kontakt fizyczny,ale inaczej tego trenignu przejść nie mogła.
-Musisz się szykować na łomot Adam-powiedziała posyłając mu któryś z kolei uśmiech.Zagarnęła jasne kosmyki włosów na jedno ramie kierując się powoli w stronę miejsca w którym będą walczyć.

- Boję się. - oświadczył z szelmowskim uśmieszkiem, ale zaraz stanął na macie i ustawił przed sobą gardę, jednak jeszcze nie szykując się do walki. Czekał, aż blondynka do niego podejdzie, a dodatkowo jeszcze wodził za nią wzrokiem, nie zdejmując go z dziewczyny ani na sekundę, co mogło być dla niej nieco krępujące. Ale też nie musiało.

Dziewczyna ruszyła za nim na mate błądząc gdzieś wzrokiem po sali.Zrobiła się dziwnie spięta,ale nie chciała tego okazywać.Po pewnej chwili zauważyła jego wzrok posyłając mu cwany uśmiech.Zrobiła pare kroków w jego stronę zastanawiając się jak zatakować.Niespodziewanie wymierzyła mu cios nogą w bok,ale był on bardzo lekki.Nie umawiali się w końcu czy mają używać więcej siły.Pewnie zaraz Adam zwróci jej na to uwagę ,a jeśli nie to dostosuje się po prostu do jego ciosów.

Ale on złapał jej nogę, gdy ta tylko przysunęła się do ciała chłopaka i przytrzymał ją przy sobie, kręcąc przy tym głową. Oj, Adam miał bardzo dobry refleks i dziewczyna będzie musiała się bardzo postarać, żeby go przechytrzyć. Ale to wyjdzie jej na dobre.
- Mocniej, odważniej, precyzyjniej. - z jego ust niczym pociski wyleciały trzy słowa, a dłoń bruneta w tym momencie poszybowała pod twarz blondynki, z dużą prędkością, ale wyhamowała tuż przed jej nosem.

.Dziewczyna, gdy wycelował w jej twarz odchyliła się lekko w tył, ale nie było to potrzebne bo Adam w końcu jej nie uderzył. Stała przez chwilę w takiej pozycji by niespodziewanie wyciągnąć nogę z jego uścisku. Szybko się obróciła i trochę mocniej, ta samą nogą wymierzyła cios w drugi bok Adam`a. Gdy wykonała ten ruch odskoczyła w tył by uniknąć ataku zastępcy. Podniosła wzrok z jego boku, na twarz Adama łapiąc z mężczyzną przez moment kontakt wzrokowy. Nie zajmowała się kosmykami, które właśnie przykleiły się do jej policzka

Może i udało jej się kopnąć chłopaka, ale ten już za moment był obok niej. Wyślizgnął jedną rękę z gardy i jednym, szybkim ruchem skierował ją w brzuch dziewczyny, chwilę później swój cios poprawiając kopniakiem w to samo miejsce. Oczywiście nie używał do tego swojej całej siły, a jedynie muskał ciało blondynki, nie chcąc zadać jej krzywdy.

//I lecę. Do jutra.

I to, że nie używał siły pozwalało jej na szybkie działanie. Gdy zatakował stopą jej brzuch zaraz złapała ją w swoje dłonie drugą nogą atakując łydkę Adama. Spróbowała go podciąć, a żeby bardziej sobie w tym pomóc odepchnęła mocno jego drugą nogę od swojego brzucha starając się samej nie stracić równowagi. Nie wiedziała jak jej idzie starała się to robić instynktownie.Co jakiś czas zerkała na twarz mężczyzny.

(pa;*)

I rzeczywiście, udało jej się go przewrócić. Adam wylądował z hukiem na plecach, ale nie zdawał się jakoś specjalnie przejmować bólem. Zaraz mu przejdzie i nie było z czego robić awantury. Postanowił natomiast wykorzystać swoje położenie i przeczołgawszy się kawałek, szybkim ruchem podciął blondynkę, aby za moment i ona wylądowała na macie. Jak Kuba Bogu tak Bóg Kubie.. albo coś w tym rodzaju.

Dziewczyna odskoczyła w tył, ale i tak nie uciekła przed atakiem leżącego mężczyzny. Podobnie jak Adam, wylądowała na macie z hukiem i syknęła cicho czując ból w kości ogonowej. Wiedziała, że skoro już sprowadziła do go poziomu, musi wykazać się bardziej, oczywiście w walce .Przez parę sekund zastanawiała się co ma zrobić. Bała się kontaktu fizycznego, ale chyba będzie musiała się do tego powoli przyzwyczajać. W końcu walka w ręcz na tym polega, nie? Wskoczyła na niego siadając okrakiem na jego brzuchu. Wiedziała, że ręce pewnie z jej uścisku wyrwie, więc musi wykombinować coś innego. W tym momencie przyszło jej do głowy tylko jedno. Drobne dłonie znalazły się na jego szyi bardzo delikatnie przyduszając zastępcę.

Szybkim ruchem sięgnął ręką w stronę kolana dziewczyny i zacisnąwszy na nim palce uniósł ją na tyle w górę, aby móc wyswobodzić swoją nogę. Kiedy tak się stało, w jedną sekundę, ugięta w kolanie znalazła się na biodrze dziewczyny, a już z kolejnym ruchem mojego bohatera to blondynka leżała na podłodze, a on zawisł nad nią, kolanem przygniatając jej biodro do ziemi. Na jego wargach pojawił się łobuzerski uśmiech, a chłopak sięgnąwszy do nadgarstków dziewczyny, złapał je w palce i odciągnął delikatnie od swojej szyi.

Dziewczyna spróbowała podnieść kolano, tak by przyblokować Adama. Ten manewr jednak się jej nie udał gdy chłopak przyłożył jej kolano do biodra. Nie odpuszczała próbując nadal trzymać swoje ręce na jego szyi, ale i to uniemożliwił jej brunet. Westchnęła cicho chcąc się z pod niego wyślizgnąć, ale na chwile sobie odpuściła. Czyżby jednak kontakt fizyczny z mężczyznami nie był dla Ethel do końca taki zły?
-Strzelam, równie źle co się bije-powiedziała z zrezygnowanym uśmiechem zerkając na niego w górę .Zdecydowanie chciała wypaść lepiej, jednak nie zawsze chcieć znaczy móc.

Adam przez dłuższą chwilę wpatrywał się w buzię dziewczyny, a kiedy już z tego zrezygnował na jego ustach zagościł łobuzerski uśmiech. Odepchnąwszy się rękoma od podłogi, przeszedł do kucek, a następnie wstał i wysunął rękę w stronę Ethel, aby pomóc jej wstać.
- Praktyka czyni mistrza. - padło jedynie z jego ust, a chłopak pokręcił głową. Wcale nie szło jej tak źle, ale Adam był silniejszy, a dodatkowo spędził w tym mieście już ładnych kilka lat, toteż nie było się co dziwić, że miał 'fach w ręku'.
- Wystarczy tego bicia. Przejdziesz jeszcze tor przeszkód i zamkniemy trening.

//Wybacz, że tak długo.

Dziewczyna złapała jego rękę i podniosła się w górę zaraz odsuwając się od niego na pół kroku. Poprawiła swoją koszulkę obciągając ją lekko w dół, a duże szaroniebieskie oczy ponownie skierowały się w stronę twarzy Adama.
-I musze sobie wziąć te słowa do serca-dodała układając swoje ręce na bokach. Ethel wiedziała, że będzie musiała wpadać na sale treningową by trochę popracować na strzelaniem i umiejętnością walki. Słysząc słowa o torze przeszkód uniosła w górę jedną brew. O, z tego akurat była dobra. Jeszcze w szkole była jedną z najlepszych w lekkoatletyce, a te umiejętności na pewno się jej przydadzą.
-To od czego mam zacząć?-zapytała odgarniając odstające kosmyki. W tym pomieszczeniu nie znajdował się tor przeszkód, a dziewczyna była bardzo ciekawa czym będzie musiała się w nim wykazać

(spoko )